Türkiye'nin memur portalı

kadınları bilmem ama, erkekler için sabah sağlam giyilen çorabın ayakkabının içinde delinmesi ihtimalinin çok düşük olması nedeniyle "başa gelen" birşey olamayacak bir durumdur.

belli ki giydiğin çoraba dikkat etmiyosun güzel kardeşim. sağlam mı delik mi olması umurunda değil veya. dolayısıyla bundan utanmıyorsun, yemeyelim birbirimizi...sen o çorapla camiye de girersin, misafirliğe de gidersin, kendi evinde zaten çorabı çıkarır, parmak aralarını kurcalarsın bi güzel...

kimseye bi zararı yok aslında bu gevşekliğinin. sadece sana zararı var. sana olan bakışlar değişir en fazla... "kaç para ulan bi çorap?" edebiyatı yapmasan da yırtık mı değil mi diye kontrol etsen giyerken, yırtıksa da bi zahmet atıversen, yakıversen hatta daha güzel olmaz mı? sahi, "kaç para ulen bi çift çorap??"

ayrıca söz konusu camiyse eğer, biz ne çoraplar gördük ey sözlük ahalisi...hatta bazen göremedik bile...

o nedenle yırtık da olsa bir çorap, hiç çoraptan iyidir.

Ser verir, sır vermez...

Her daim kibar ve olgun...

Son derece anlayışlı ve bir o kadar tevazu sahibi...

Bütün güzel sıfatları hak eden...

Sözlüğün olgunlaşması için sabırla didinen bir emekçi...

Bir edebiyatsever...

Bir arkadaş...

"ilerde güzel günler göreceğiz demişlerdi, daha ne kadar gideceğiz?" Cümlesinin favorilerimden olduğu kamyoncu sözleri.

Huzur getireceği amacıyla kaldırıldığına inananların varlığını gösteren başlık.

Huzur getirse bile, domatesin bile 3 ayda yetiştiği bir dünyada, öyle bi günde huzur gelmesini beklemek safdillik olmaz mı? Sihirli değnek değil ki bu.

Hele üzerinden en az bir nesil geçsin bakalım. O zaman belli olur ne getirip ne götürdüğü...ki şahsi kanaatim, kimsenin kendi varlığını bir başka varlığa armağan etmeden de yaşayabildiği, her türk'ün doğru ve çalışkan olmadığının anlaşıldığı, kimseye, ait olmayı kendisinin seçmediği bir ırk veya kandan dolayı üstünlük taslanmadığı bir dünya daha güzel bir dünya olur, olacaktır...

özellikle ankara'da çokça misyoneri olan ve haliyle de çok üyesi bulunan yobaz mı yobaz bir hristiyan tarikatı.

bu misyonerlerden birine bizzat denk geldim. gençten bi çocuk. "bu duraktan (muhtemelen her gün bindiği) g.o.p otobüsü geçer mi?" sorusuyla konuya girdi. türkçesi de fena değildi. "sen bu türkçeyi ne kadar zamanda öğrendin diye sordum, küfür eder gibi "2 ayda" dedi iyi mi? kızılay'daki ofislerinin yerini tarif etti sonra. mormonlar'ı duydun mu hiç diye sordu. ben de simpsons dizisinde dalga geçtikleri tarikat değil mi o dedim, hafiften rahatsız oldu. sonra dindar olup olmadığımı sordu, baktım mevzu derin, "3 defa hacca gittim gardaş allah kabul ederse" dedim.

sonra aynı otobüse bindik. bunlar 2 arkadaş, otobüste yaklaşık 10 kişilik bir yerli ekiple sohbet etmey başaldılar. meğerse bağlamışlar çoktan bunları. sonra hep beraber inip sohbeti koyulaştırmaya gittiler bi mekana...

ikinci karşılaşmam da yine bir otobüste oldu. benim iki yanımda duran gençten bi adama sordu benzer soruları bir eleman. o da ateist olduğunu söyleyince eyvallah çekip biraz sonra bi durakta indiler...

adamlar ta okyanus ötesinden kalkıp kendi tabirleriyle "görevlerini yerine getiriyorlar". dinlerini yaymaya geliyolar bilmedikleri topraklara, dillerini öğreniyolar bilmedikleri coğrafyanın...yaşları da 25 yok üstelik. adanmışlar resmen...