Türkiye'nin memur portalı

sözlükte yeni bir rüzgar, son moda bir tespit.

düşünüyorum da bazen bazı yokluklar hiç var olamayışlarla yok olurken aynı zamanda kendi içsel yokluklarında da var olabilrler.

zaten egzistansiyalizmin bir buhranı değil midir ontolojik yok oluşların umarsız yarınlarda kayboluşları?

ayrıca unutulmamalıdır ki, "unutulanlar unutanları asla unutmazlar" sözü hiç de unutulacak bir söz değildir.

kaybolmayan yazarlar istediğimiz kadar hiç geri dönmeyecek burukluklar da istemedikçe karanlıklar aydınlıklara kavuşmazlar.

akılsızın akıl bulma umudu...

fazlaysa bana da ver, lüsumsuz ise söndür mealindedir.

öleydim de buna şahit olmayaydım, allah canımı alsaydı da bunu duymasaydım, açeydim gollarımı getme diyeydim diyen bünyelerin feryadı, bir isyan, bir kaçış, adeta bir varlıkta yok oluş nidası...

yüksek derecede farkındalık içerir.

sözlük yazarlarının müzikalitesini gösteren başlık.

niyet ettim allah rızası için uyumaya, ya nasip şeklinde olması muhtemeldir.

yahut herhalde bu şekilde oluyodur dedirten niyet şeklidir zannımca.