Türkiye'nin memur portalı

sevmeyi bilmeyen bünyelerin sarf edeceği anlamsız söz öbeği.

lozan'da verilen sözlerin hangisi gerçek oldu ki bu olsun dediğim beyan.

bir kere atı alan üsküdar'ı geçti. lozan'da asıl ayrım din üzerinden yapıldı. gayrimüslim ve müslim halk. azınlık kabul edilenler gayrimüslimlerdi. gayrimüslim olarak da sadece ermeniler, rumlar ve yahudiler kabul edilmiştir. onlar da zaman içinde lozan'da öngörülen bir takım haklara kavuşarak yaşayıp gittiler.

kürtler ise zaten müslüman unsur içinde yer aldıkları için ayrıca hiçbir hakka sahip olamadılar. elbette lozan'da adı doğrudan geçmese de "müslüman olan diğer unsurlar" adı altında her millete kendi dilini konuşma, kendi okulunu kurma gibi hakları verildi lozan'da. çerkesler, lazlar, abhazlar da bu çerçevede kültürel ve etnik olarak var olabilirler yani, lozan'da buna engel yok. ama görüşmelerde ismet inönü, müslüman olan unsurları yani kürtleri ayrı bir unsur olarak zikretmemiştir. dolayısıyla bugün arapsaçına dönen bu sorunların temeli atatürk milliyetçiliğidir. resmi görüş'ün anlaşma metnini nasıl yorumladığıdır mesele. lozan'ın 38-44. maddeleri gayet açık aslında. süryaniler de keldaniler de ezidiler de yararlanabilir bu haktan ama resmi görüş cevaz verirse.

lozan cumhuriyetin kurulması için bir şart metindir. kurucu antlaşmadır. bizimkiler de bir an önce devletimizi kuralım sonrasına bakarız düşüncesiyle bazı hayati konuları es geçmişlerdir maalesef. herşey var olabilmek için aceleye getirilmiş kısacası. dolayısıyla bugün de kimse çıkıp lozan'daki hakkımızı isterük dememeli, çünkü devlet isterse hak verir, istemezse geçmiş olsun.

sorun orada kapanmıştır. imzalar atılmış, yeni bir düzen kurulmuştur. atı alan üsküdar'ı geçmiştir.

izzet yıldızhan'la beraber felekten bir gece çalmak için buluştukları otelde hayat kadınlarına dayak atıp olay çıkaran ve akabinde kankasını satıp zeytinyağ gibi üste çıkmayı başaran ahlak timsali sanatçımızın beyanı.

kafasının çalışma şekline dikkat buyurmamız açısından önemli bir açıklama. bilinçaltının dışavurumu.

sözlükteki yazmaya özendirme, tatlı bir rekabet anlayışı oluşturma ve biz fanilerin eksik aklımızla tam olarak anlayamayacağı bir takım ulvi gerekçelerle getirilmiş puanlama sisteminin neticesi olan durumlar bütünün yazar bünyesine sağladığı tatmin hissi.

sözlükteki hemen her harekete puan verilmesi neticesinde geçmişte yaşanan sapıklıkları saymazsak bugünlerde en büyük korkunun "bugün entry girmezsem yahut konu açmazsam 30 puan kaybederim hafizanallah" olduğu göz önüne alınırsa masum gibi görünür. ancak saatin gece yarısını vurmasına az kala aklı başına gelen sorumluluk sahibi(!) bazı yazarlar çalakalem, ne düşünüp ne yazdığı belli olmayan şaheserlere imza atmaktadırlar. alelacele girilen entrylerdeki tutarsızlıklar gözardı edilirken, günlük entry girme vecibesini yerine getiren yazar ise gönül huzuruyla mutmain olmuş, o bilgi dolu başını yastığına usulca bırakırken ne de büyük bir iş yapmış olmanın haklı gururunu bünyesinde hissederek, akşamdan da yediği çiğ soğanın bünyedeki yan etkilerini de yaşayıp (varsa) yanındakine yaşatan bir huzur abidesi olmuştur artık.

gönül rahatlığıyla uyuyabilir.

her sözlük yazarının ve hatta okurunun her gün kendine sorması lazım gelen soru.