Türkiye'nin memur portalı

#17og supporters yine ince gördüğü, kafa göz yardığı başlık.

kıymetlimis sofestai namlı, sözlüğümüzün çıtayı yukarılara çeken, çekerken büyüten, büyütürken eğlenen yazarına yakılmış bir halk türküsü.

sözlükte dönerken türlü geyikler,

o kalır mıydı geride?

severdi muhabbeti hem de

ama yok şimdi ondan bir haber

söyleyin sofis nerede?

....

taş çıkartırdı nice trole

söz ustasıydı o bir kere,

arıyorum onu yerde, gökte,

yok, bakıyorum öteye beriye,

söyleyin sofis nerede?

...

kırılmazdı bazıları gibi her lafa,

karaydı gözü, yiğitti bir defa,

ara sıra susardı, sinsiydi amma,

bir iz kalmadı şimdi ondan geride,

söyleyin sofis nerede?

...

şutlansın dedim dinlemediler,

dilim kopsaydı da demeyeydim öyle,

kim bilir şimdi ne alemde,

biliyorsanız kurban olam a dostlar,

söyleyin sofis nerede?

....

med-czr'im yıkılma sakın böyle,

seslen sen sıkılma! söyle,

seveni çokmuş baksana sözlükte,

gelin canlar oturun hele şöyle,

söyleyin sofis nerede?

kemal sunal'ın şark bülbülü filminde geçen replik.

gazino patronu, sinir krizi geçirdiği anlardan birinde mazlum'u haşat edip emekliye ayırınca, yerine şaban'ı getirirler. fakat o mazlum gibi değildir, dayak yemeye niyeti yoktur. patronun seri tokatlarına karşılık, o da başlar girişmeye...adamlar ayırmak isteyince de patron engel olur:

bırakın, dokunmayın. çok iyi bu, karşılık da veriyo...

şaban giriştikçe adam rahatlar, kafasına kafasına vurdurur, her vuruşta ohh çeker.

şaban da durur mu, tespiti koyar:

"meğer canı dayak istermiş yahu".

1993 yılında bugün, hunharca katledilen düşünce adamı, gazeteci.

katilleri hala bulun(a)madı. bulunamayacak da. çünkü o katiller karanlıktalar. gölge bile değiller. bir şeyin gölgesi bile olamayacak kadar karanlıklar, karanlıktalar...uğur mumcu'daki cesaretin zerresi bile onlarda bulunmaz. ve uğur mumcu gibiler ölmezler.

yıllar evvel büyük titizlikle hazırladığı dosyalar, yazdığı kitaplar, değindiği konular bugün bir bir yaşanıyor. o bir zaman gezgini gibi, taa yıllar öncesinden bugün yaşanan fiili durumu adeta çıplak gözle görmüş gibi anlatmıştı eserlerinde. inanmadık, inanamadık, yahut anlayamadık... fakat o haklı çıktı. biz bugün devlet ve millet olarak bu zilleti yaşıyorsak, onun uyarılarını dikkate almadığımız içindir.

kısacık sayılabilecek ömründe böyle bir aydınlıkla, gözleri kör edercesine yaydığı ışıkla bir milleti uyarabilmiş bir insan ölümsüzdür. hiçbir karanlık onu örtmeye yetmez, yetmeyecektir.

daha çok ucuz hesapların insanıdır.

aklınca hem başlık açıp puan kazanacak, hem başkaları onun başlığına yazınca puan kazanacak, fakat kendisi başka başlıklara yazmayarak o yazarlara puan kazandırmayacak. en azından aynı gün açılan başlıklar için durum böyle. eski başlıklara yazmayı çok ister ama fikri olmadığından bir şey yazamaz garibim.

bir kenarda kimseye zararı olmadan oynaması takdire şayan bir hareket tabi.