Türkiye'nin memur portalı

sözlüğün yeni bilmemnesi.

bu tipler beni çok güldürüyorlar.

son günlerde sözlükte sazı eline alan, zaten oldukça düzeysiz bir mecra halini almış bulunan bu yerde, günlük tutar gibi sulu sepken, ortaya karışık entriler "döşenen" biri.

beni kendisini kıskanmakla itham etmiş. asdasdssasdas

nasıl ve neremle güleceğimi bilemedim gerçekten.

"hayatında önünden geçemeyeceği insanlar" falan filan bunlar nasıl laflar yahu?

akıl sağlığı yerinde olan biri, tanımadığı biri için böyle şeyler söyler mi a dostlar?

ben de kendisini tanımam ama yazdıklarından şizofreni kokusu aldığımı söyledim sadece. tanısam böyle mi derdim? zaten emin olurdum öyle olduğundan yani. hahahaha. ama o, roman gacıları gibi hakaretlere girişip, kendisini sorgulamadan, ya da özelden bir "hayırdır kardaş" mesajı dahi atmadan vermiş küsküyü. dolayısıyla ben de kendisiyle muhattap olmuyorum. bu kadar verdiğim yüz yeter. adına başlık açtım ayol, daha napiyim. bu gurur kendisine yeter bence. hahahaahaha.

içimdeki mahalle teyzesini ortaya çıkartmayın diyeceğim ama, sanırım hoşuma gidiyor böyle sataşmalar falan.

sorun bende olabilir mi ki?

ne dersiniz sayın romalılar?

sabah sabah hunharca güldüm sayesinde.

tenks.

ayrıca fena halde tanıdık geliyor bana ya du bakalım, çıkar kokusu.

şizofreni belirtileri taşıyan yazarları gösteren başlık.

savaşırlarken orda mıydınız kardeşlerim?

nasıl bu kadar emin konuşabiliyorsunuz?

kendisi de bir subay olan erol mütercimler'den daha mı ecdada saygılısınız?

ondan daha çok araştırma mı yaptınız savaş tarihi veya herhangi bir konuda?

bu ecdada toz kondurmama, ne bileyim onları melek falan zannetme çocukluğundan sıkılmadınız mı?

ne yani onlar çok düzgün insanlardı da biz nasıl böyle ahlaksız, yalancı, sözünde durmayan, merhametsiz, saygısız, böyle dilim varmıyo ama, şerefsiz olduk?

şu an bizi biz yapan bütün itlikleri kendimiz mi uydurduk?

uzaydan mı getirttik?

elbet dedelerimizden, nenelerimizden miras kaldı pek çoğu.

insan içine doğduğu toplumun ürünüdür millet,

uyandırayım yani.

ayrıca esrar çekmek ayıp mı?

ya da bugün "tüüüüüü allah canını alsın, ateşlerde yaksın seni zındık" diye kınadığınız şeyler eskiden "normal" davranış kalıpları içinde karşılanmış olamaz mı??

yahu hepsini geçtim, siz hiç savaştınız mı??

savaş psikolojisinin insana neler yaşattığını tecrübe ettiniz mi??

kimi dua ederek huzur bulurken, bir başkası da esrar ya da enfiye (evet enfiye! zoruna mı gitti?) çekerek huzur bulur/ bulabilir. size ne?

siz o savaş ortamının ne boktan bir yer olduğunu biliyor musunuz? öyle oturduğunuz yerden, "yok canım olmaz öyle şey atalarımız o kadar ahlak timsaliydiler ki hacet giderirken yellenmezlerdi bile sümmehaşa" kafası yaşamanız insan ve insana dair duygulardan fersah fersah uzak oluşunuzu gösterir. bu da acınacak bir haldir. savaşa dair efsaneler, uyduruk güzellemeler okuyacağınıza herhangi gerçek bir savaşa dair, insana dair, bir şeyler okuyun derim.

yoksa çok komik oluyosunuz.

dedirten entriler bulunduran başlık.

sabah sabah te allam yaaa.

havalimanlarında x-ray'den geçerken her şeye rağmen "ötmeniz" üzerine isminizin ve gideceğiniz yerin kaydedildiği belge.

önce avuç içlerinizden ter örneği alınıyor. sonra da polis memurunun sorularıyla karşılaşıyorsunuz.

başıma gelince haklı olarak objektifler üzerime çevrildi. nasıl gururlandım anlatamam. böyle mühim bir kişilik, ne bileyim son derece vip bir insan evladı gibi hissedersiniz ya hani? "ben neymişim be abi" dediğiniz anlar olur ya? bişey oldum ama ne oldum bak amma da acayip bişey oldum gııızz gözün kör olmasın hissi vardır ya? heh işte tam olarak öyle adrenalin artırıcı bir etki bıraktı bende de.

bu his uzun sürmedi tabi. göz ucuyla bakabildiğim tutanakta yalnız olmadığımı görmem moralimi bozmadı değil. sonuçta ı am not an ordinary person ok? yaane.

şuncağız sözlükte bile yapmaktan zevk alanların varlığını gösteren davranış bozukluğu.

elinize ne geçiyo anlamıyorum. çok mu yalnızsınız?