Türkiye'nin memur portalı

bazılarınca işlevsel kabul edilse de sadece askerde, o da mecburen kullandığım pantolon türünü giyme durumu.

Toplumun ne kadar tahammülsüz hale geldiği/getirildiğinin kanıtı olan olaydır. Bilerek mi yaptı duymadı mı sorusunun hiç bir önemi yoktur. Ezana saygısı olan adamın o saatte konserde işi nedir ayrıca? O hengamede cemaat olup namazı da eda etseler şaşırmazdım. Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu dedirten cinsten bi durum kısacası.

Öbür taraftan düşününce de konsere ara verse bu sefer de vay ne dindar adam, ne kadar saygılı pek pek diye haberleri yapılır, dindar milletimizce de göklere cikarilirdi. Yazik...

Tişörte göre değişen durumdur. Misal, polo yaka diye tabir ettiğimiz yakalı tişörtler pantolonun içine sokmak için icat edilmiştir. Şimdilerde değişik modelleri de var elbet, etek kısmı kısa olan ve içeri sokmaya gerek olmayan modeller bunlar. Ancak kişi eğer gobekliyse içine sokması daha uygun olur ki çuval giymiş görüntüsü ortadan kaybolur. Fit vücudu olanlar ise iki türlü de giyebilir, ikisi de yakışır. Eğer modeli slim fit ise dışarda durur, rahat kalıp ise pantolon içine konur. şık bir kemerle de gayet temiz ve guzel bir görüntü elde edilir.

Kısacası tercih meselesidir.

Artık eskilerde kalmıştır herhalde diye düşündüğüm, yakın zamanda olduğunu öğrenince hala çok yolumuz var dedirten olaydır.

Bizim zamanımızda da pergelle dövmek, cetvelle vurmak, sıra dayağından geçirmek gibi insanlık onurunu ayaklar altına alan dayak çeşitleri vardı.

Görevi öğretmek olan öğretmenlerin eğitim verme kısmını da üstlendiği toplumumuzda eskilerde kalması ve bir daha yaşanmaması gereken durumdur bu. Eğitimin bizde hala beyin yıkama, sindirme, tektipleştirme olarak algılanması, bunun "milli" bir dava olarak uygulanmasına artık son verilmelidir. Asker millet eskide kaldı artık. Çağı yakalayıp geçmek istiyorsak eğitim fakültelerini ve hatta öncesi olan öğretmen okullarını ihya etmemiz gerekir. Öğretmenlik bi ülkede bu kadar ucuz olursa, insanlıktan nasibini almamış öğretmen musveddeleri de çocukların canına okur.

Öğretmenlerin sorunları ayrı bir başlığın konusudur elbette ama el kadar çocuğa işkence etmeyi mazur göremeyiz. O zavallı çocuktan da (suçu ne olursa olsun) memlekete faydalı birini çıkarmak zor olur. Yıkıcı degil yapıcı olmak zorundayız.

Sözleri ve akustiği enfes olan, teoman'ın hikaye anlatırcasına söylediği pek çok güzel şarkısından biri. İnsan bu kadar duyguyu bi şarkıya nasıl yükler diyerek dinlediğim teoman parçalarından bilmiyorum kaçıncısı.

Yalniz, size de oldu mu bilmem, "kon dilimin ucuna" kısmını bi süre hangi akla hizmetse, "bombilimin ucunaaaaaa" diye anlamış ve söylemişligim vardır. iyiyim, bi sorun yok.