Türkiye'nin memur portalı

polonya'da kızıl erkek pandanın, partneriyle birlikte yaşadığı kafesten partnerini yanına almadan kaçmasına sebep olan hayvan davranışı.

acaba dişi pandanın çenesi hiç durmuyor muydu ki?

hayvancağız ne olduğunu açıkça söylemeden varsayımda bulunulmuş.

çok değerli bilim insanı. benim gözümdeki değeri daha da çok.

konuşma tarzı harika, ikna edici, sabırlı bir kişi.

aynı bilim dalında çalışıp onun öğrencisi olmak isterdim.

ağzından çıkan riskli şehirleri önemle takip ediyorum, kahinlik yapmıyor çünkü, bilimsel öngörülerini paylaşıyor.

bir ana ve bir babadan doğan öz bir ablam yok.

ana bir baba farklı, baba bir ana farklı olarak da ablam yok, yani en azından öyle biliyorum, yarın bir gün biri çıkıp gelse ben senin ablanım diye bir dna testi akabinde hemen kabul ederim memnuniyetle. mirastaki altınlar üçe bölünür en fazla.

farklı ana ve farklı babadan doğan dört tane öz! ablam var. (biyolojik olmasa bile duygusal olarak öz.)

onların anaları öz teyzem, babaları da öz amcam. yani amcamla teyzem evlenmişler.

konuyu çok dağıttım.

dört ablamın da gününü kutlamak şart oldu bu konuyu öğrendikten sonra.

ek olarak abla denilince aklıma ayşen gruda ve bir filmde canlandırdığı ''feride abla'' geliyor.

ayrıca tüm ablaların günü kutlu olsun.

askerliğime kadar ve askerlik dönemimde vurulmuş olduğumu düşünmekle birlikte emin değilim.

ilk işim olan asansör sektöründe çalışırken bir gün inşaat alanında çivili bir tahtaya basınca çivi ayakkabımı delerek ayağıma battı, neyse ki ayağımın üstünden çıkmadı. tahtayı ayakkabımdan çıkarınca aklıma birden başkasına bu çivi battıysa ve bana tehlikeli bir hastalık bulaşır korkusu ile hemen aile hekimliğine gittim. sanırım bu aşıyı vurdular. bulaşıcı hastalık hakkında bir araştırma olmadı. anlattığım olaydan on yedi yıl geçmiş, bulaşıcı bir şeyler bana geçmiş olsaydı şimdiye kadar çıkardı.

çivili tahtayı ne yaptığımı merak ediyor musunuz? yine çivi yukarı gelecek pozisyonda bıraktım demeyeceğim tabi ki. olaydan sonraki saniyelerde çiviyi hemen tahtadan çıkarttım insaniyet namına.

doğduğum evin minik odasındaki çocukluğumun geçtiği yün halının üstünde oturup bu dünyaya gelmiş olmanın pişmanlığıyla hüngür hüngür ağlamak.

bir an önce öbür dünyaya gitmek.