Türkiye'nin memur portalı

memleketimin, eskişehir'in adını gördüğüm konu.

bu yakınlarda şarkı ile türkü kavramı kafamda iyice karıştı ancak en sevdiğim hobilerimden biri şarkı- türkü söylemektir. her zaman aklımda olan bir isteğim var şöyle bir sazlı orkestra ile on beş yirmi eseri okuyup kalanlara bir hatıra bırakmak. bu işi para için yaparsam tadı tuzu kalmaz, zaten kısa yoldan para kazanmak bize nasip olmaz ya. eserlerimin ünlü video sitesinde binlerce kez izlenmesi, radyolarda ara sıra çalınması pek hoşuma gelirdi.

kişisel deneyimime dayanarak kesinlikle kan yaptığını söyleyebilirim. ne zaman arka arkaya üç dört gün sabah pekmez yesem kafamda uyuşmalar başlıyor tıpkı bir ara kan fazlalığı olduğunda hissettiğim gibi. sanırım kan fazlalığına yol açan gıdayı da bulmuş oldum. özellikle pancar, kayısı, dut, üzüm pekmezlerini yerken ölçüyü kaçırıyorum. haftada bir gün yemek en iyisi olabilir benim için. baldan daha çok severim pekmezi, reçelden de. seksenlerden kalma, emirdağda geçen eski bir trt dizisinde anası kızına layık gördüğü oğlanı kızın sevdiği oğlanla kıyaslarken ''hiç bal dururken pekmeze bakılır mı?'' diye bir cümle kurmuş ve çocuk yaşımda pek hoşuma gitmişti bu cümle. şimdi cümlenin anlamını daha iyi anlıyorum, ne balla ne pekmezle alakalıymış.

eğer rusya sandığım kadar güçlü değilse yakın zamanda haritası değişebilir. bunu tabi ki ukrayna yapabilecek durumda değil. ortalık fena karışacak gibi. eczaneden iyot tableti sormaya çıkmıştım ama ekmek alınca unuttum. bizim ülkemiz için acilen senaryolar üretmeli, en az zararla nasıl çıkarız bu dünya savaşından oturup devlet ve millet olarak düşünmeliyiz. ısınmada, gıdada kısaca temel ihtiyaçlarımızda kimseye bağımlı olmamalıyız hem ülke olarak hem aile olarak.

soran insan grubunun hiçbir zaman bitmeyeceği soru.

ne yapacağız o zaman? çocuklara bu soruyla muhatap oldukları zaman verebilecekleri cevabı öğretmek. zor ama sonuçta çocuk bu soruya maruz kalınca hazırlıklı olursa karşısındaki sözde büyüğü morartabilir vereceği cevaplarla.

bizde aynen böyle oldu. rahmetli dedem bu soruya bizi hazırladı: ''ananızın yanında ananızı, babanızın yanında babanızı daha çok sevdiğinizi söyleyin.'' demişti. ''her ikisi de yanınızdaysa ananızı daha fazla sevdiğinizi söyleyin çünkü babalar çok kırılgan değildir ama analar kırılabilir.''

keşke büyükleri eğitebilsek de bu saçma soruları sormasalar.