Türkiye'nin memur portalı

şu anda arabanın içindeki sesin geldiği frekans. gsm şebekesi bile kayboluyor ama trt fm çekiyor. şimdi kardeşimle benim yoldaşımız.

bugün memleketim eskişehir'e doğru altı yüz kilometre olarak yapacağım mecburi eylem. tıpkı bugün öğretmenlerin sınavı olduğu gibi tam da yirmi dört kasım öğretmenler gününde benim görevde yükselme sınavım olacak. kırka merdiven dayadık hâlâ sınavlardan kurtulamadık. bu sınav uğruna bu kadar uzun mesafeyi göze aldık, hayırlısı bakalım. bu hafta -yolculuk nedeniyle-kar yağmaması hususunda dualar etmekteyim. ''kar yağar da yolda kalırım'' korkusu var.

zincir marketlerden birinin şampuan-sabun reyonunun en alt rafında bulaşık deterjanı gibi kocaman bidonlarla satıldığına şahit olduğum ürün. uzun vadede kullanıldığında bazı problemler yaratabildiği hakkında yazılara denk geldiğim olmuştu bu yüzden mesafeliyim bu ürüne. tedbir olarak sürekli aynı markayı kullanmıyorum, bazen sabun tercih ediyorum şöyle ki ballı ve zeytinyağlı sabun bile icat edilmiş, insanın sabunu ısırıp yiyesi gelmiyor değil. bizim zamanımızda şampuan mı vardı? desem yaşımı doksan sanırsınız.

tarafımdan sevilen şarkılardan biri.

ayrıca cümleyi değerlendirirsek:

bir yerden bir haber beklerken,

sınavda soru çözemezken,

ameliyathane kapısında sevinçli sağlık sonucu almayı umduğun karamsar zamanda,

bir tanıdığından mektup, e-posta, sms... beklerken,

şiddetli bir ağrı durumunda,

çok sıkışmış vaziyette tuvalettekinin çıkmasını beklerken,

sabah iş servisi beklerken,

zor bir dersin son anlarında,

trafikte kırmızı ışıkta beklerken...

beni lisedeki üç yılımdan bir güne götürür, hangi sınıf olduğunu hatırlamıyorum ama.

ilk dönemin başı, sınıfa yerleştiğimiz ilk gün.

en arka sırada pencere tarafındaki ikili sıranın iç kısmına oturdum. sıranın altında çanta rafı vardır, herkes bilir. bir baktım ki bu şarkının iki mısrası yazıyordu. muhtemeldir ki bizden önceki sınıflarda okumuş olan bir büyüğümüzün izi. o yaşta bu şarkıyı sıraya yazdıracak kadar ne yaşadı bilinmez. kendisini bulma imkanım olsa gidip sorardım, niye sırayı karaladın diye değil, bunu buraya yazacak ne yaşadın diye.

bu kişiyi bulamam fakat sıralarımız değişmemişse belki o okulda o sınıfta duruyordur hâlâ. benden sonra yirmi iki sınıf daha geçmiştir o sıralardan, acaba bu şarkı sözünü o sıranın altında okuyup benim kadar düşüncelere dalan başka öğrenci olmuş mudur?