Türkiye'nin memur portalı

sözlüğe tekrar girdiğim son dönemde farkında olmadan hep yapışık yazdığım kelime.

bu duruma kendim de şaşırdım, aslında biliyordum ayrı yazıldığını.

allah'ın bir kulu da çıkıp uyarmıyor ali ''ya da''yı yanlış yazıyorsun diye.

şimdi kendimden çok puanlar kırmam gerekiyor.

#35fa gayet güzel açıklamış aynen katılıyorum. ''evlilik'' ile ''evcilik'' aynı cümlede daha güzel kullanılamaz bir daha.

ancak zor ya da kolay olduğu konusunda hüküm bildirecek duruma erişemedim daha.:)

''mutluluğu çorba yapıp elimize çatal verdiler, bizi çıkmaz sokağa bırakıp yolun açık olsun dediler.''

neyzen tevfik'in bu sözünü öğrendiğim yıldan beri hayal kurmaktan imtina ediyorum.

insanın bir tane hayali bile gerçek olmaz mı?

hayal kuracağıma turşu kurarım daha iyi.

Gideceğin yere beni de götür. Sorana başımın belası dersin. Götür de istersen yerlerde yatır. Elimde gönlünün dermanı dersin.

Adını iğneyle işle tenime. Kölemdir desen de gitmez zoruma. Bunlar ne derlerse mektuplarıma. Aşkıma kul olmuş birinin dersin.

emel sayın'ın söylediği şarkıyı aklıma getiren konu.

ailede bu konuyla annem ilgileniyor genelde.

kocaeli'nde oturan amcamların sık sık bize gelmelerini çocuk gibi istiyorum çünkü hep çok sevdiğim kocaeli pişmaniyesi getiriyor. burada pişmaniyeye duyduğum sevgi amcam ve ailesine duyduğum sevgiyi geçmiyor tabi ki.:)

kelimenin okunuşu zor fakat hoş bir kelime. daha hoş olan ise bu kelimeyi daha önce hiç duymayıp, memurlar.net'te diplere saklanmış sözlükte tesadüfen karşıma çıkınca öğrenmek.

tıpkı hayatımız gibi aslında; tesadüfler sonucu neler öğreniyoruz, değerli insanlarla tanışıyoruz...