Türkiye'nin memur portalı

her sabah aynı durakta selamlaşıp üç dört dakika da olsa muhabbet ettiğim ve birlikte servise bindiğim ahlaklı, dürüst, tertemiz yürekli bir iş arkadaşımın işyerime vardığımda vefat haberini almak. bütün enerjim, yaşama sevincim yerin dibine geçti. son gördüğüm anı hatırladıkça derinden hüzünleniyorum.

sabah sabah aynı işyerinde çalıştığımız bir arkadaşımın vefat haberini aldıktan sonra odadaki kalabalığı hızla terk ederek yalnız kalabilecek bir tarafa gitmek.

tanıdığımız, eserlerini okuduğumuz yazarlarda dikkatli gözlerden kaçmayan değişik davranışlardır.

okursunuz, okursunuz ama bir şey dikkatinizden kaçmaz. yazdıklarının dokusunda bazı değişiklikler hissedilir. hatta noktalamasında, imlasında gözden kaçmayacak derecede hatalar göze çarpar. insanın aklına, ''kitabın yarısından sonra başka yazar mı yazmaya devam etti?'' ya da ''takma adın tanımlı olduğu hesaptan başka başka yazarlar mı yazıyor?'' soruları geliyor. iyi okuyucular bunları kaçırmaz.

anısı çok fazla olan elektronik alet.

bizimkisi bulgar malıydı.

çok sağlamdı.

renkli televizyon gelince pabucu dama atıldı sağlam olduğu hâlde.

üç beş yıl sonra ne olduysa tekrar çalıştırdık, yaşım on on iki filan. çalışıyordu. ben içini açıp kurcaladım. sanırım içine müdahalede bulunup renklendirmeye heveslenmiş olabilirim. kapağının vidalarını taktım. sonra fişe taktım. içinden kara dumanlar çıktı. ölmedim ama! ölseydim şimdi bunları yazamazdım. bu olayların geçtiği saatler öğlendi, babam işteydi yani. babam gelince hiçbir şey yapmadı. televizyonun yandığını bile bilmedi. annem gammazlamadı yani.

ana fikir: eğer çocuğunuz meraklı bir tip ise siz siz olun hiçbir zaman gözünüzü ondan ayırmayın. her çocuk benim gibi şanslı olmayabilir.

yedi yaşıma kadar yaptığım meslek. evdeki televizyon siyah beyazdı ama iki kanallıydı, sesini de açıp kapatıyordum. şimdi düşününce velilerim beni kullanmışlar resmen. ben işin eğlencesindeydim tabi. çocuk aklıyla o kocaman tahta sandıklı ve göbekli camlı nesneye müdahale edince yaşanan duyguyu şimdiki çocuklar bilemez.

şimdi ise bozulan kumandaları tamir etmek gibi bir hobi oluştu bende.

akıllısı bile çıktı yıllar önce, türlü türlü cihazlara tek kumandayı programlayıp hükmediyorsun.