Türkiye'nin memur portalı

mahmut tuncer: lo lo

hiç tarzım değil ama ünlü şarkı sitesinde karşıma çıkıverdi.

ingilizceyi boşlayınca anlamakta güçlük çektim.

uzun uzun zararlarından bahsedilen bir yiyecek.

ben bunu istisna olarak kabul edip fırsat buldukça tüketmekten dolayı hiç pişman olmuyorum.

dünyaya direk kalmak gibi niyetim yok.

eğer bir gün patates kızartması yediğim için öleceksem razıyım böyle güzel bir şekilde yaşayıp da ölmeye.

yazdıklarım kendi görüşümdür patates kızartmasının zararlarını bilemem, bu yiyeceğin sağlığına zarar verdiğini düşünenler kendi kararlarını verebilirler, benim etkim altında kalmayın.

yapımı çok kolay: kızgın yağın içine soyulmuş ve istenilen şekilde doğranmış patatesler atılır ve kısa bir müddet sonra yağdan kevgir ile alınır, yağın altındaki ateş de kapatılır.

herkese afiyet olsun.

hıza göre değişen ifade.

zamana göre değişen ifade.

kişiye göre değişen ifade.

yola göre değişen ifade.

kısacası çok fazla değişkene göre değişebilen ifade.

bazı yolların dönüşü uzun olabilir.

bazı yolların ise dönüşü eşit olabilir.

hem mecazen, hem gerçekten diyorum, hayatın gerçekleriyle fazlasıyla yüzleşmiş olan biri olarak.

en iyisi hiç yola çıkmamaktı ama bu durum bizim elimizde değildi ne yazık ki. aşkın nur yengi'nin şarkıda dediği gibi: ''bana mı sordunuz doğururken? bu dünyanın kahrını çek babam çek...'' :)

#373f ile oldukça güzel ifade edilmiş ama hiç iyi olmayan eylem, yani sadece ''güzel ifade edilmiş.''

karşılaşmak ve okumak istemediğim ama dönem dönem hep karşıma çıkan ve entryleri okumak zorunda kaldığım konu, aynı zamanda bu entryi girerek başkalarının da okumasına istemeden vesile olduğum konu.

ne olursa olsun eyleme geçmeyip ötelemek lazım, sabretmek lazım. bu tavsiyeyi veren benim hâlim de pek iç açıcı olmamakla birlikte eyleme geçmememin güçlü sebepleri var: anaya ve babaya evlat acısı göstermemek, biricik kardeşimi bu dünyada yalnız bırakmamak...

zaten islam dinini kabul etmiş bireyler için konu apaçık belli.

ayrıca kabadayı filmindeki şener şen'in canlandırdığı ali osman unutkanlığından muzdarip olduğunu aktardığı bir sahnede ''kafama kurşun sıkacağım ama dinimiz yasaklamış.'' ifadesine benzer bir söylemde bulunuyor.

bir daha söylemem gerekir ki ne olursa olsun eyleme geçmekten hep vazgeçmeli, hep ötelenmelidir çünkü kendinizce hayatınızı bitirecek olmanız size ihtiyacı olan diğer insanlara çok büyük bir haksızlıktır.

yaklaşık ondört yıldır üzerine düşüp önemsemeye başladığım ve kendi ailem özelinde hassas ve duygusal düşüncelere daldığım konu. herkes kendi ailesine değişik ölçülerde de olsa mutlaka değer verir zaten.

birleşik mi ayrı mı yazılır? diye şüphelenip tdkyı ziyaret ettim ve birleşik yazıldığını gördüm: ''soyağacı'' şeklinde. (burada yazar arkadaşlarımın bir hatasını düzeltmek haddim değil, sadece katkı sağlamak amacıyla bunu belirtmek istedim.)

ondört sene önce nüfus kağıdımızda tc kimlik numarası yazılsın diyerek kardeşimle nüfus kağıtlarımızı değiştirmeye karar verdik. kardeşimin nüfus kağıdında bir problem olduğundan nüfus arşivine yolladılar. memur, dedemin babasını da içerecek bir soyağacı çıktısını bize vererek nüfus işlemlerini yapan diğer memura gönderdi ve soyağacı önemseme hikayemiz; farkındalığımız böyle başladı.

şimdi ise e devlet üzerinden kendi soyağacımla ilgili 1841 yılını içeren veriye ulaştım. güzel bir çalışma yapılmış, yetkililerin ellerine sağlık.

soyağacımda bulunan rahmetli kadın aile bireylerimden bazı isimler: şerife, havva, saliha, zade, hediye... erkek aile bireylerimden bazı isimler: halil, ömer, selim, arif, şuayip...

hayret ki benim ismim yok benden başka, aslında ismim aileden geliyor diyorlardı. neyse pek kurcalamayım.

rahmetli dedemden edindiğim bir bilgiye göre ise ''molla gürani''ye kadar biliniyormuş soyumuz ama bu durumu ispatlayacak bir belge yok elimde. ( yani büsbüsbüyük dedem 1400lerde yaşamış olan molla güraniymiş rahmetli.)

ayrıca soyağacımın ilk verilerine göre romanya ve bulgaristandan gelmişiz türkiyeye. ama ben çok öncelerden ise orta asyadan geldiğimizi biliyorum kavimler göçüyle.:)

konu gördüğünüz gibi yaz yaz bitmeyecek, keyifli, duygulu, özel bir yere sahip benim için. burada noktalamam lazım.