Türkiye'nin memur portalı

memleketinden yüzlerce kilometre uzakta iş icabı yaşamak zorunda kalan insanın kaldığı yörenin ağzı-şivesiyle konuşmaya başlar hâle gelmesi konuya bir örnektir.

yazdıklarımızı kendi milletimiz olarak anlayabildiğimiz kadar başka milletlerin anlayamayacağı bir ifade.

bir yabancının konudaki ifadeyi cümlede kullandığımızda neden bahsettiğimizi anlamayacağı kesin. aslında deyimler zaten başka dillerde anlaşılması imkansız ifadeler.

yabancı şöyle düşünecek: sakalı yok, ne alaka ki sözü dinlenmiyor?

ayrıca bu deyim cinsiyetçi bir deyim değil mi?

hadi erkekler sakal tıraşı olmayıp sözlerini dinletti ya kadınlar nörecek bu durumda? kadınlar ölene kadar sözünü dinletemeyecek sanırım. (nörecek=ne yapacak, nörüyon=nasılsın anlamlarında orta anadoluda daima kullanılan kelimeler olup benim son sekiz senedir duyduğum ve ağız alışkanlığı neticesinde modifikasyona uğrayıp ara sıra kullanmaya başladığım kelimelerdir.)

bu deyimi tedavülden ve sözlüklerden kaldırma konusu düşünülebilir.

bazı yazarların gün gün yaptıklarını sözlükte yazmaları sonucunda ortaya çıkan görüntü.

eskiden neler neler yaptığımızı sonradan hatırlayıp geçmişi yad etmek için iyi fikir olabilir.

tarihte bugün diye başlayan televizyon bölümlerini andıran konudur ki ikibinbir yılındaki oniki dev adamın avrupa ikinciliğiyle ''gönüllerimizin şampiyonluğuyla'' birlikte gaza gelerek bizim de mahallede başladığımız basketbol oynama serüvenine verdiğimiz yirmibir yıllık aradan sonra tekrar sahalara döndüğümüz tarih.

ayrıca hemşireler haftasının içindeki bir gün, kutlu olsun.

kahvaltıdan sonra nörotransmitter olan serotonin salgılanıyorsa ilgisi olabilir, salgılanmıyorsa da başka nedenlerle ilgisi olabilir. iskandinav ülkelerinden getireceğimiz doktorlarla bir laboratuvarda birkaç bin kişiyi incelemek lazım belki ilgiyi tespit için.

yaklaşık ondörtbin küsür gündür kahvaltı yaparım en sevdiğim insanlarla ve musmutlu olurum, allah nice ondörtbin kahvaltılar nasip etsin herkese sevdikleriyle.