Türkiye'nin memur portalı

son günlerde keşfettiğim incesaz'dan ''bahriyeli'' şarkısının sözlerinde, bahriyelisini yolcu ederkenki anı mısralarda geçen kısmı her dinlediğimde başıma gelen olay. şarkıda geçen o bahriyeli ben olmak için neler vermezdim.

her sene bir martta biz dünyalıların kutladığı gün(müş). bende biraz önce öğrenmiş bulundum.

bugün kişiler birbirlerine hediye almak yerine iltifat ediyorlarmış.

o zaman:

beni tanıdığınız için ne mutlu size ey sözlük yazarları!

şaka şaka bu kendime iltifat oldu düzeltiyorum:

sizi tanıdığım için ne mutlu bana ey sözlük yazarları.

yazdıklarınızı ilgiyle okuyorum elinize, yüreğinize, beyninize sağlık. çok güzel yazıyorsunuz.

fiziksel olarak tanışmıyoruz belki ama düşünsel olarak birbirimize pek yabancı değiliz.

günümüzde ciddiyetle öneminin anlaşılması gereken meslek. sahip olduğumuz vatanımızın savunmasında askeri gücümüz çok büyük önem arz etmektedir. askeri gücümüzün en büyük unsuru ise şüphesiz askeri ekipmanı kullanabilecek yetenekte insanlardır. topraklarımız dünyanın en kıymetli bölgesinde olduğundan dostumuz yoktur bence. coğrafyamızda yalnızız ve kendi gücümüz kadar savunabiliriz kendimizi. kimse bize yardım etmeyecek bir savaşa girmek zorunda kalırsak.

mart kapıdan baktırır kazma kürek yaktırır: mart ayında öyle soğuk günler yaşayabiliriz ki, tedariksiz yakalanırsak sobada yakacak odun, kömür bulamayız ve kazma ile küreğin sapını yakarız ısınmak için.

(beş yaşındaymışım gibi anlattım.)

uzun zamanlar sonunda memlekete gidince yol yorgunluğundan öleyazdığımız gecenin ilk sabah kahvaltısında eve en yakın fırından yeni çıkan eskişehir simitlerini almak, bayram sabahları bayramlaşmak gibidir bizim için.