Türkiye'nin memur portalı

bu bayram nöbetçiyim. 8 dağın ortasında ormanda birbirinin tıpatıp aynısı 60 dairede beş altı aile kaldı. bunların üçü bize bayramlaşma ziyareti için geldiler. farklı zamanlarda gelen üç aile de bizim salonun onlarınkinden büyük olduğunu iddia ediyorlar. nasıl olabilir diyorum tüm daireler tıpatıp aynı, ikna olmuyorlar. eşyaların yerleşiminden olmalı diyorum inanmıyorlar. aklıma bir de ilahi ferahlık vardır bizim evde demek geldi de söylemedim. komşunun tavuğu komşuya kaz görünürmüş atasözü bunu anlatıyor olsa gerek. salonumuz bu hâle gelene kadar kırk kere değişikliğe uğradı, belki farkında olmadan duvarlar kazınmışsa salon genişlemeye başlamıştır.

Sözlük okur ve yazar arkadaşlarımın bayramını kutlarım.

bu seneki Ramazan Bayramı için bugün.

memlekette olamamanın hüznü, gurbette evdeki bayram telaşına karışmış durumda.

nöbetçi başmühendis olarak bu bayram görev başındayım. gurbetteki komşularla bayramlaşabilirsek ne âlâ.

değerli sözlüğümüzün tüm yazarlarının arefe gününü kutlarım.

duygu yüklü paragraflar içeren konu.

evde bir kedim yok ama beşlerce kedim var sokakta, ya da bu beşlerce kedinin insanıyım ikinci entryde denildiği gibi. onlar gelip yanaşıyor, bana sevgi gösterisinde bulunuyorlar. birkaçı aynı anda yaklaşınca ve ben birisine ilgi gösterince bazen beni kıskanıp kavga ettiklerini düşünüyorum, ciyak ciyak birbirlerini patileyerek. bir tanesi beni elli metre uzaktan fark edince dört nala üzerime doğru koşuyor.

bakalım işe yarayacak mı cumartesi günü?