Türkiye'nin memur portalı

anadol kasasında binlerce kilometre yolculukla konuyu bilenlerdenim. anadola 14 kişi binerdik, 3 kişi önde 11 kişi kasada.

kırım tatarcasında torğay. acaba turgay ismi buradan mı geliyor?

babam 750 ml sıvı ovma tozu şişesinin geniş yanından kesip yemlik yapmış. bunu da bahçedeki çit tellerine asmış. muhabbet kuşlarının yemlerinden serçelere de veriyor. (serçelere önceden ben bulgur veriyordum.) serçe nüfusu logaritmik olarak artış gösterince pahalı ve tedariği zor olan muhabbet kuşu yemi bizi zorlamaya başladı. aşurelik buğday hem 1/3 oranında ucuz hem de satın alımı kolay. arama motoruna serçe ne yer? yazınca hayvancağızların arpa, buğday yediği anlaşılıyor. tabi buğday ucuz olunca yem miktarını biraz arttırdım. kavga dövüş homini gırtlak buğdaya yumuluyorlar, helali hoş olsun. serçelerin vücut kitle indeksi artmazsa eğer serçelerde nüfus patlaması bekliyorum.

acılarımızın üzerine giderek daha çabuk iyileşiriz düşüncesiyle gözler nemli olarak volkan konak şarkılarını çevirip çevirip dinliyoruz maaile. az önce feriğim çalıyordu, girişteki okuduğu sanırım nazım hikmetin şiir kısmı zaten iç parçalıyor da biz konuyla çok alakalı ama apayrı bir olayla duygu yoğu(nla)şması yaşadık.

anam 70'e merdiven dayamış ama çağdaştır bizimle. 8-10 yıl önce memlekette çarşıda yürürken bir adam ''semra!'' diye seslenmiş. anam ''efendim hocam?'' demiş ani bir refleksle ama adamı önce çıkaramamış. evet evet! hem hocam demiş ama hem kim olduğunu hatırlayamamış. saniyeler sonra ise jeton düşünce ne görsün? matematik öğretmeni hasan tahsin e... hoca. hasan tahsin hoca ''semra seni gözlerinden tanıdım.'' demiş. şiirde diyor ya ''bir tek gözlerin değişmedi...'' öyle yani.

not: bu konu da benimmiş. sağdaki zilde uyarı çıkınca fark ettim.

josephine alexandra: false alarm

solo gitar enstrümental müzik

beklemek fiilinin başında güzel bir zarf görevi ile deyim oluşturan söz grubu.

yine rüyalarımda beni korkutan doğa olayı.

rüyam şu şekilde: eskişehir'deymişim, önce altı nokta sekiz oluyor. odadaki divanların yanına uzanıyoruz. acayip bir sarsıntı ama ev yıkılmıyor. telefonumu bulamıyorum televizyonun teletekstinden bakıp öğreniyorum durumu. depremin üzerinden bir gün geçiyor, bu sefer yedi nokta iki ve yine eskişehir'de. bu çok korkunç oluyor ama o anda uyanıyorum, her şeyin rüya olduğuna seviniyorum.