Türkiye'nin memur portalı

#3brv entry yazarına katılmıyorum. bu entry yazarı arkadaş da başka arkadaşın yazdığına katılmıyor. aslında bahsi geçen kümeyi genişletmek amacıyla bu katılmayışlarımız.

sadece insani değil aynı zamanda hayvani bir durumdur.

deprem anının videolarını dikkatle izlerseniz kedi, köpek gibi hayvanların da korkudan oradan oraya koştuklarını görürsünüz.

deprem başladığında kaçmaktansa önceden belirlediğimiz evin güvenli bir noktasına ulaşabilmek önemli bir eylemdir. sağlam bir masanın yanı, kanepenin yanı...

beklediğim bir sınav sonucu var henüz açıklanmadı, içimden bir his sınavda şampiyon olduğumu söylüyor. ama bir cimbomlu olarak temkinli olmak durumundayım. aslında şampiyon olmasam da kaybedecek bir şeyim yok.

ben kendi gönlümün şampiyonu oldum artık.

dereyi görmeden paçayı sıvamaktır.

dönem dönem evimize, bahçemize misafir hatta ev halkı olan evin kurallarına uygun yaşamayı öğrenebilen ömrü genellikle biz insanlara göre oldukça kısa olduğu için ölümüyle ardında yaralı kalpler bırakan canlı.

üç dört sene önce iki japon balığı vardı. bu dönem iki muhabbet kuşunun ciyak ciyak ötmesiyle kulaklarımızın pası siliniyor. pek ilgilenmiyorum onlarla çünkü göz teması kurarsam hemen bir bağ oluşuyor ve öldüklerinde kötü oluyorum. öleceğim tarihi bilsem benden sonra ölecek bir evcil hayvan edinebilirdim, özellikle köpek, ama bahçede. bencil bir düşünce ama durum böyle. ayrıca hayvanların beni insanlardan daha fazla sevdiğine eminim.

hayvanların kapalı/sınırlı ortamlarda bakılması ile acaba doğal yaşamlarına müdahale etmiyor muyuz? düşüncesi de kafamı kemirmiyor değil.

2011 yapımı bir film. jim carrey oynamış. on iki sene içinde nasıl görmediysem bu filmi hayret.

#3284