Türkiye'nin memur portalı

ingiltere'nin oralarda bir yerleşim yeriymiş. hiç gitmedim.

bir peynir çeşidi. memleketi son ziyaretimde akrabalarımın dadanmış olduğu peynir. biraz eleştiri ağırlıklı ''bildiğiniz mandıracınızın yurdum peynirlerinden şaşmayın'' uyarısını yaptım. ailede sözüme itimat ederler sağolsunlar ama biz onlardan uzakta olunca biraz geleneklerimizden çıkabiliyorlar mı ne?

peynire gelirsek tekrar, çok yağlı, kıvamı yumuşak, hoşuma gelmedi. bir yiyecek benim hoşuma gelmiyorsa bir düşünmek gerekir. severek yiyenlere afiyet olsun.

işimi bırakır ve memlekete kaçardım.

öte tarafa ait kalan borçlarımı ödemeye başlardım bu süreçte.

bu tarafta madden kimseye borcum yok şükürler olsun ama manevi olarak borçlu olabileceğim, kızdırdığım, kırdığım kişilerin ayaklarına kapanıp gönüllerini almaya çalışırdım. aslında bu bir bakıma kul hakkıdır belki.

sağ kalan nesil olursa zaten bilgileri de az çok bizimle aynı olur, bu konuda bir girişimim olmazdı.

bilim insanlarını bilemedim şimdi nereye saklasak? bunu zaten federaller düşünmüştür ziyadesiyle.

kime müraacat edeceğimi bilemediğimden buradan yetkililere veya yetkililerin arkadaşlarına sesleniyorum. entry sayacımız bozulmuş sözlüğümüzün. bakınızdaki hayırlı olsun konusunda sol framede 38 entry görünüyor ama konuda 35 entry var.

böyle aniden karşıma çıkınca cevap veremeyeceğimi sandım ama cevap aklıma geldi: sait faik abasıyanık: ''semaver''

aniden bu konu karşıma çıkınca üstteki hikayeyi okumaya gittim.

okuyunca, bahsedilen marketin ilk yılları geldi aklıma.

kendi halinde kimseye bir zararı dokunmadan etrafı pek dikkate almadan yaşarken karşılaşılan olaylar neticesinde etrafı araştırarak neyin içinde olduğunu anlamaya başlama girişimidir. bazen kullanılmışlık hissine kapılınabilir. ancak güzünü açmak da yeterli değildir, o açılan gözle baktığını görebilmek de elzemdir.

uyanır uyanmaz mahmur bir şekilde eş zamanlı yaptığımız ilk fiziksel hareket de tanıma dahil edilmelidir gerçek anlamını ifade etmek adına.