Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
ali mühendisBu üye ÇaylakBu üyenin profil sayfasına git |
|
|||||||
|
sıradan bir günün sıradanlığını bir anda sonlandıran gelişme. (bazen sıradan bir haber de bu şekilde iyi servis edilebiliyor ama bu konumuzun dışında.) sitemizde bu tür haberleri derlemiş bir yer buldum okuması size kalmış.
çok elzem olmayan bir mutfak gereci. adı üzerinde makarna pişirimi için tasarlanmış. bizim mutfakta henüz yerini almadı. ilelebet yer alacağını da zannetmiyorum. anam tüketim toplumunun tam zıttı karakterde bir insan. bu ürünü -almam da- diyelim ki almaya kalksam kesin bir dille reddeder. icabında çaydanlıkta makarna haşlar da bu ürünü aldırmaz. evde mikser olduğu halde keki eliyle çırpan anamdan aksi bir davranış beklenemez.
marley ve ben
film aşırı kaliteli.
o hâlde niye bu başlığın altına yazdım? deli miyim ben? yooo.
subjektif olarak belirtmeliyim ki dram ve aşırı duygu yoğunluğu içeren çok acıklı bir film. pazar sabahı karşıma çıkıp beni salya sümük gözyaşlarına boğmasaydı iyiydi.
belki geçmişte yaşadığım bir sürecin tıpkısına yakın bir olayla karşılaşmanın duygusallığı oluştu bende.
film aşırı derecede yüksek hayvan sevgisi içermektedir. oyunculuklar ve mimikler şahane.
gelgelelim insanın yüreğine öküz oturtuyor sonunda.
öleceğim yaşı kesin olarak bilseydim benden önce ölmeyecek bir köpek sahibi olmak isterdim.
benim ilk kaybım, kralım, bir alman kurdu, neredeyse benimle eşzamanlı büyüyen, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen de demek isterdim ama malum onların yemekleri bizimkinden farklı, beni çok erken terk etti. onun acısı öyle taze ki başka bir hayvan kaybını kaldıracak güçte değilim. ben böyleyim, napayım.
1. | sıdıkahanım | |
2. | semraa-91 | |
3. | burgulukalpler |
Takip edilen yazar yok. |
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |