Türkiye'nin memur portalı

#3ay2 ve #3ay3 entrylerinin farklı günlerde yazılmış olmasına rağmen elifi elifine aynı olduğu konu.:)

ilkokuldan beri yemiyordum sanırım. yıllar sonra aldım ve yiyorum. tadı hiç değişmemiş. ilkokuldayken de kantinde simit bitince buna yönelirdik. bugün kahvaltı yaptığım hâlde karnım acıkınca sığınacak limanım oldu. aklım otuz sene öncesine, anılarıma gitti. en büyük boy olan poşetini hunharca yiyip bitirmek üzereyim. tuz koması diye bir şey varsa birazdan girebilirim.

bu yıl yani iki bin yirmi ikide iki bin üç yüz doksan türk lirası. geçen sene yani iki bin yirmi birde sekiz yüz kırk bir türk lirasıydı. seneye interpolasyon yapmak istemiyorum, uçuklayabilirim.

şeker fiyatları ile tarihin derin sayfalarına doğru sessizce ilerleyen ses.

sahip olduğum kelime ve gramer bilgisiyle ifade edebileceğimi sanmadığım değerli insan. tipik anadolu insanının en yüce özelliklerinden birisi komşuluğa verdiği önemi yüksek derecelere çıkarabilmesidir. bu yüzden kıyaslama yapılırken kardeş, ana, baba, akraba kelimelerine ''-den daha öte'' ifadesi eklenerek anlatılır. buradaki anlatım tekniği bir mübalağa değil gerçektir. herkese iyi komşu denk gelme olasılığı olmasa da genellikle komşu kelimesi güzel tanımlarla anlatılır.

büyük şehirlerde bu kavram yok olmaya yüz tutmuş olsa da nüfusun yoğun olmadığı kırsal kesimde komşuluk kavramı değerini korumaktadır. eğer komşunuz bir sevincini ya da bir üzüntüsünü hemen sizinle paylaşıyorsa size değer verdiğini, sizin de onu değerli gördüğünüzü bildiğini anlarsınız.

zeki müren: hiçbir şeyde gözüm yok