Türkiye'nin memur portalı

memleketim diye söylemiyorum ama ülkemizde en güzel simit eskişehir simididir.

''...bundan sonra elektrik işi yaparken önce sigortayı indirmeliyim, sonra kabloda elektrik olmadığına emin olmalıyım, çalışırken de elektrik yalıtımlı eldiven kullanmalıyım.'' diyerek devam edecek söylemin ilk cümlesi.

bence içinde kötü niyet olmayan kişidir, tanışma faslının olmazsa olmazlarına binaen mesleğine de değinmek istemiştir. ingilizce öğrendiğimiz zamanların başında bile önce isim sonra yaş sonra memleket ve nihayetinde iş-meslek konusu geçer. şöyle ki:

-merhaba,

-ben ali,

-on beş yaşındayım,

-ötükenliyim,

-mesleğim? yok! yok! diyemem, çünkü ne yazık ki doktor veya avukat değilim, ayrıca itici olmak da istemem.

iğne vurulduktan sonra iğnecinin hastaya (burada ''geçmiş olsun'' anlamında değil tabi ki.),

tıraş bittikten sonra berberin müşteriye (berber kardeşim, müşterisi ise ben, tersi de geçerli.),

sınav bittikten sonra okulun bahçesinde merakla bekleyen velinin çocuğuna(bundan sonra da ''sınav nasıl geçti?'' sorusu gelir mutlaka, cevaben bir hışımla geldi geçti demek dilimin ucuna kadar gelir.)

hayatın rutini dışında yapılan ağır ve yorucu işten sonra bu işe emek verenlerin birbirine,

...

söylediği söz.

ani bir kararla seyahate çıkılmaya karar verilince kullanılan söz grubu:

''haydi kalk! tatile gidelim, önce datça'ya sonra da ver elini didim!''