Türkiye'nin memur portalı

coşkun sabah: hatıram olsun

aleyna dalveren: havam yerinde

bu 500. entryme özel...

klipteki pembe arabaya hastayım bir erkek olarak.

şarkı aslında fatih erkoç'un ama nedense aleyna dalveren versiyonu daha hoşuma geliyor.

genellikle yaşlıların hiç dilinden düşürmediği, yetmişine yaklaşan babam ve annemin günde bin kere filan kullandığı, biz gençlerin ise çok nadir, belli zamanlarda kullandığı cümle, sanki o anlarda zorunluluk hissetmişcesine. kendi tespitime göre yaşın ilerlemesiyle kullanımı artıyor hem de sanki logaritmik olarak.

bu lafı en içten bir şekilde kullandığımı hatırladığım ilk zaman, tam ümitlerimin tükendiği anda kpssnin son atamasında kendi yaşadığım coğrafi bölgenin en uzağına, sekiz dağın arasına atandığım zamandır. bazen nankörlük edip isyan etmiyor değilim gereksizce.

ikincisi ise doktorun on gün içinde büyük bir ihtimalle hayatını kaybedeceğini söylediği babamı tam iyileşememiş olsa bile hastaneden taburcu ederkenki zamandır.

aslında ne kadar çok şey var bu sözü kullanmamızı gerektirecek gün içinde, biz yine de bir yolunu bulup karamsarlığa kapılıveriyoruz istemsizce.

havva karakaş: şeriban

bizdeki versiyonu rastlantısal alışveriş. nasıl oluyor derseniz;

evde ne olup olmadığı ve azalıp azalmadığı tahminen bilinir. dolaşımdayken ilçedeki miniminnacık avmleri, baktık ki kampanya var, indirim var hemen üşüşülür. bir de bozulmayacak tarzda ürünse mükemmel. bizde alışveriş listesi yoktur, doğaçlama hareket edilir gün aşırı eğer mevsim müsaade ediyorsa. etmiyorsa evdeki stoklar bitene kadar alışveriş yok ne yapalım. makarna, bakliyat, diş macunu ve sabun gibi ürünlerde kampanya denk gelirse bir iki yıllık stoklama bile yapılır.

her şey annemin elinin altında olmalı yemek yapmaya başlayınca yoksa külahları değiştirir.:)