Türkiye'nin memur portalı

kullanırken içinde vorteks oluşturmaya bayıldığım gereç.

rahmetli dedemin teneke hammaddesiyle onlarca boyutta yapmış olduğu ürünler vardı. şimdi hepsi naylon oldu.

nereye gidersem gideyim uzun yol yolculuğundan sonraki beş altı saat hiç bitmeyen dört şiddetinde deprem hissediyormuş gibi oluyorum. arabadan aldığım stres yükünden ötürü olabilir.

üzgünüm ki her türlü uyarıya, söyleme rağmen istanbul'da kayda değer köklü bir hazırlık yok insanlarda, yirmi milyon hiç hazırlık yapmadan gidiyor deprem anına. istanbul'da emekli olarak yaşıyor olsaydım ve anadolu'da evim barkım olsaydı arkama bakmadan kaçardım istanbul'dan. iş, eğitim gibi zorunlu nedenlerle istanbul'da kalanları ayrı tutuyorum.

bu sene bugün.

günün anlam ve önemi, tatlı telaşı(burada bence süper bir tevriye yapmış olabilirim; yani hem genel anlamda tatlı bir telaş, hem de bayramlık yapılan sütlü, şerbetli... tatlılar için bir telaş.) anlatılmaz yaşanır.

normal suya azıcık oranlarda katılabilir mi acaba diye düşündüm şimdi; mesela %1, %2... oranında çamaşır sulu su. sonraki aşamada ise bol su ile tekrar tekrar yıkamak.

biraz daha yazarsam masumlar apartmanındaki safiye'nin erkek versiyonu olduğum (o zaman adım da ''safi'' mi olurdu acaba? çünkü erkek isimlerine ''ye'' eki gelince kız ismi oluyorsa kız isimlerinden ''ye'' ekini silince erkek ismi olur belki.) ortaya çıkacak.

oğlan ise kadir, kız ise kadriye adını yada göbek adını almaya vesile durum.

eğer bu gerçekleşseydi sözlükteki takma adım ''kadir mühendis'' olurdu.

onüç şevvalde doğarak şansı yaklaşık üç hafta ile kaçırmışım.

içerideyken bunun bilincinde olsaydım biraz daha fazla beslenip üç hafta önce çıkardım dışarıya. zaten dört kilo yediyüzelli gram doğmuşum, belki kadir gecesindeki ağırlığım normal doğan bebek kilosu kadardı.

yada benim ebeveynler biraz daha dikkatli plan yapabilirlermiş benim üretim aşamamda; o zamanlarda plan program işleri varsa tabi.

allah'a şükürler olsun yine de şanslı sayılırım pek çok açıdan.

birkaç hafta önce televizyonda canlı yayına çıkmış olan muhterem sanatçı.

kibar, samimi, duygulu konuşmalarıyla kalbimizdeki yerini perçinledi. endülüste raks (zil şal ve gül) şarkısını bana göre en iyi söyleyen kişi. uzun ve sağlıklı ömür diliyorum kendisine.

anne kişilerinin hedef olduğu konu.

belki de nesilden nesile çocuklar gitgide daha uslu versiyonda geldiğinden anneleri dur demeye gerek duymuyordur, olamaz mı? zira z kuşağı ve sonrasının mükemmel olduğu iddiasında bulunan şahıslar hiç de azımsanmayacak sayılara ulaşmıştır. iddialara göre dünyayı kurtaracaktır bu z kuşağı, dünyayı kurtarma gücü yüklenen bu kuşağa mensup çocukların kendilerine dur denmesini gerektirecek eylemleri gerçekleştirebileceğini bir y kuşağı mensubu olarak ben pek düşünemiyorum.