Türkiye'nin memur portalı

güneşin etkisini göstermeye başladığı ilkbaharın sonlarına doğru yüzümde ortaya çıkan, çocukluğuma göre azalmış vaziyette olan bir tür dairesel cilt lekeleri. şikayetçi değilim bana çilli ali demelerinden.

hem insani hem hayvani bir durumdur; japonya'nın saygı duyulası köpeği ''haçiko'' bile bu durumu doruk noktada yaşamışken insanoğlu ne hâlde olur varın siz tahmin edin.

bir hastalık mıdır? derseniz kesinlikle hayır cevabını veririm. sadece bir duygusal bağlılık ama pamuk ipliğiyle değil gemi çeken yada istanbul boğaz köprülerini taşıyan halatlar misâli.

o zamanlarda telefonları çevirmeli olan benim gibi çocukların boynu bükük kalmasına neden olan program.

alışılmışın dışında sahip olduğu mükemmel bir ''ses rengiyle'' ve sarı ile turuncu arasındaki saç ve sakal ''rengiyle'' kafamda yer etmiş sanatçı.

not: ''ses rengi'' diye tanımlamalar mevcuttur ancak yukarıdaki cümlemde kullanımı ne derece doğru idrak edemedim.

bülent serttaş: bodrum akşamları

anne kişilerinin hedef olduğu konu.

belki de nesilden nesile çocuklar gitgide daha uslu versiyonda geldiğinden anneleri dur demeye gerek duymuyordur, olamaz mı? zira z kuşağı ve sonrasının mükemmel olduğu iddiasında bulunan şahıslar hiç de azımsanmayacak sayılara ulaşmıştır. iddialara göre dünyayı kurtaracaktır bu z kuşağı, dünyayı kurtarma gücü yüklenen bu kuşağa mensup çocukların kendilerine dur denmesini gerektirecek eylemleri gerçekleştirebileceğini bir y kuşağı mensubu olarak ben pek düşünemiyorum.