Türkiye'nin memur portalı

yaklaşık yirmi beş yıl önce demode olmaya başlayan eğlence gereci.

değişik sanatçıların yüzlerce kaseti vardı dede evinde. şimdi yerinde yeller esiyor.

ayrıca benim de birkaç ses kasetim vardı. bazısı sanatçıların kasetlerinin üstüne sanatçının şarkıları silinerek kayıt edilmiş, bazısı da boş kaset alınarak doldurulmuş. kaset çaların record tuşuna basıp bağıra bağıra, müzik aletsiz şarkı söylerdim. sonra da bu şarkıları dinlerken gülmekten yerlere yatardım. çünkü kayıt edilmiş sesin kendi sesimle hiç alakası yoktu. şimdi bu kasetler de kayıp, kim bilir kimlerin elindedir, bir gün siyasete atılırsam ortaya çıkar, ülkecek dinleyip eğleniriz.

ruhu renk körü olmuşların başarması olanaksız eylem.

bir kısmını izlediğim yabancı film.

gözlerim daha ne kadar saçma sapan film görecek? derken daha saçma sapan filmler üretiliyor.

teknolojinin gelişmesi film sektörüne yaramadı.

nasıl olacağını bilmediğimiz gelecek için ağlanır mı? sorusuna cevap aramaya başladığım konu.

yaşama sevinci.

enerji yenilemez bence, konuyu yenilebilir enerji kaynakları olarak ele alırsak:

bal

reçel

pekmez

şeker

konuyu yenilebilir enerji (mağlup olabilir anlamında) olarak da ele alabiliriz.

birkaç hafta önce televizyonda canlı yayına çıkmış olan muhterem sanatçı.

kibar, samimi, duygulu konuşmalarıyla kalbimizdeki yerini perçinledi. endülüste raks (zil şal ve gül) şarkısını bana göre en iyi söyleyen kişi. uzun ve sağlıklı ömür diliyorum kendisine.

anne kişilerinin hedef olduğu konu.

belki de nesilden nesile çocuklar gitgide daha uslu versiyonda geldiğinden anneleri dur demeye gerek duymuyordur, olamaz mı? zira z kuşağı ve sonrasının mükemmel olduğu iddiasında bulunan şahıslar hiç de azımsanmayacak sayılara ulaşmıştır. iddialara göre dünyayı kurtaracaktır bu z kuşağı, dünyayı kurtarma gücü yüklenen bu kuşağa mensup çocukların kendilerine dur denmesini gerektirecek eylemleri gerçekleştirebileceğini bir y kuşağı mensubu olarak ben pek düşünemiyorum.