Türkiye'nin memur portalı

ani bir kararla seyahate çıkılmaya karar verilince kullanılan söz grubu:

''haydi kalk! tatile gidelim, önce datça'ya sonra da ver elini didim!''

bu sene bugünden itibaren başlayan doğa olayı.

eskiden bu tür zamanları takip etmemiz gerekiyordu. şimdi tarımla uğraşmıyoruz.

hiç oynamadım, at yarışı tahmini sanırım.

kemal sunal'ın bir filminde görmesem anlamının ne olduğunu da tahmin edemezdim.

içinde olunan döneme özel bir durum.

zaman kavramını çıkarırsak, berberlik ve fırıncılık her dönemde revaçta kalır bence.

en tatlı, en acı yer...

en tatlı yer olmasından bahsetmeme gerek yok muhtemelen herkes hemfikirdir.

bazen en acı yer çünkü: kahramanmaraş'ın elbistan ilçesindeki hacılar köyünün toplam iki mevcutlu karadut bahçe ilkokulunun bu iki öğrencisi depremde vefat edince okul kapanmış.

böyle bir ilkokul, işyerimin yakınındaki bir köyde de vardı, tek farkı ise yıllar önce kapanması ve tek katlı yapısının kaderine terk edilmesiydi.

enerji yenilemez bence, konuyu yenilebilir enerji kaynakları olarak ele alırsak:

bal

reçel

pekmez

şeker

konuyu yenilebilir enerji (mağlup olabilir anlamında) olarak da ele alabiliriz.

birkaç hafta önce televizyonda canlı yayına çıkmış olan muhterem sanatçı.

kibar, samimi, duygulu konuşmalarıyla kalbimizdeki yerini perçinledi. endülüste raks (zil şal ve gül) şarkısını bana göre en iyi söyleyen kişi. uzun ve sağlıklı ömür diliyorum kendisine.

anne kişilerinin hedef olduğu konu.

belki de nesilden nesile çocuklar gitgide daha uslu versiyonda geldiğinden anneleri dur demeye gerek duymuyordur, olamaz mı? zira z kuşağı ve sonrasının mükemmel olduğu iddiasında bulunan şahıslar hiç de azımsanmayacak sayılara ulaşmıştır. iddialara göre dünyayı kurtaracaktır bu z kuşağı, dünyayı kurtarma gücü yüklenen bu kuşağa mensup çocukların kendilerine dur denmesini gerektirecek eylemleri gerçekleştirebileceğini bir y kuşağı mensubu olarak ben pek düşünemiyorum.