Türkiye'nin memur portalı

elektrik faturası fazla gelecek korkusuyla evinde lamba yakmayan kişilerin iş yerine adım atar atmaz klimanın kumandasına hardıldıkları dönem. kanımca, klimalar odayı soğuturken dışarıyı ısıtıyor. dünya bu klima olayını detaylıca tekrar gözden geçirmeli, benim klimalara karşı gösterdiğim şahsi mücadelemin bir faydası yok. bu günlerde sadece terleten sıcaklar ileride kavuracak bizi eğer enerji tüketimini kontrol altına almazsak ve çevreyi düşünmezsek.

eğer basınç ölçer gibi çok ucuz bir alet günümüzde oldukça pahalı olan arabada mevcut değilse yapılabilecek faydasız hareket.

ben lastiğe karşıdan baktığımda çok kesin olmamakla birlikte yanak çıkıntısından kestirim yapabiliyorum hava basıncı hakkında. genelde inik olduğuna kanaat getirdiğim lastiğin basıncı da ölçünce düşük çıkıyor. hatta trafik akarken önde giden arabaların lastiklerini bile gözleyip hava basıncı düşük olanları fark edebiliyorum. araba kullanırken kafamda anlık olarak binlerce veri işlemeye çalışıyorum yani.

benim için dede eviydi ama olsun o da babamın babası, dolaylı olarak baba evi...

ne zaman moralim bozulsa ilk vesaitle oraya gidip bir odasına sığınmak ve yıllar boyu dışarı çıkmamak isterim.

dünyadaki en huzurlu günlerimin geçtiği yerdi. kötülüklerin henüz uğramadığı mahallede ıssız bir sokaktaydı.

bu tamlama en sıcak, en duygusal tamlamalardan biridir güzel türkçemizde.

son yıllarda daha çok artan nesneler.

memleketteki buzdolabımız otuz yıllık ve saat gibi çalışıyor. burada; gurbette kaliteli sanıp sıfır aldığım buzdolabı beş yılda nalları dikti.

memleketteki akkor lambalarımız yine yirmi-otuz yıllık ve saat gibi çalışıyor. burada; gurbette ekonomik diye kanıp aldığım led lambalar dört-beş ayda bir bozuluyor.

bazı bozulan elektronik cihazlarımı da kendim tamir edip hayata döndürüyorum.

ayakkabılarda karşılaşılan durum. yıllardır kırküç numara ayakkabı giyersin, yeni alacağının kırküçünü deneyince sıkar. giydikçe açılır dersin açılmaz, giyilen mal geri verilmez, ayak parmakları uf olur.

enerji yenilemez bence, konuyu yenilebilir enerji kaynakları olarak ele alırsak:

bal

reçel

pekmez

şeker

konuyu yenilebilir enerji (mağlup olabilir anlamında) olarak da ele alabiliriz.

birkaç hafta önce televizyonda canlı yayına çıkmış olan muhterem sanatçı.

kibar, samimi, duygulu konuşmalarıyla kalbimizdeki yerini perçinledi. endülüste raks (zil şal ve gül) şarkısını bana göre en iyi söyleyen kişi. uzun ve sağlıklı ömür diliyorum kendisine.

anne kişilerinin hedef olduğu konu.

belki de nesilden nesile çocuklar gitgide daha uslu versiyonda geldiğinden anneleri dur demeye gerek duymuyordur, olamaz mı? zira z kuşağı ve sonrasının mükemmel olduğu iddiasında bulunan şahıslar hiç de azımsanmayacak sayılara ulaşmıştır. iddialara göre dünyayı kurtaracaktır bu z kuşağı, dünyayı kurtarma gücü yüklenen bu kuşağa mensup çocukların kendilerine dur denmesini gerektirecek eylemleri gerçekleştirebileceğini bir y kuşağı mensubu olarak ben pek düşünemiyorum.