Türkiye'nin memur portalı

mide bulandırmak gibi olmasın,

henüz yürümeye başlamış olan çocukların ebeveynlerinden çaktırmadan uzaklaşınca ebeveynlerinin mendille silmesine fırsat bırakmadan burunlarından akan sümüklerini yemesi de örnek olabilir.

tamam, epey iğrenç bir benzetme oldu, ''sözlüğün kliması'' sıfatına layık oldum.

bu benzetmeyi burada yazmak eylemi bilinçsizce gerçekleştiren çocukların bu eylemi yapmasına fırsat bulmasından daha kötü olamaz yine de.

sustum, konuştukça batıyorum.

lisede biyoloji dersinde bu konu hakkında sınıfta, okulda, ilçede, ilde, ülkede hatta dünyada rakibim yoktu. biyoloji lise kitabı yazma yüceliği göstermiş gerçekten çok donanımlı biyoloji öğretmenim beni ileri derecede zorlamaya çalışan genetik problemler ile sınardı, allah rahmet eylesin. (kendisinin vefat haberini aldığımda en çok üzüldüğüm kişilerden birisidir.)

tıbba çok ilgiliydim fakat genetik kısmı bana hafif geliyordu, zaten tıpçı da olamadım. şimdi kendi dnamla hayatıma devam ediyorum. of of, ne zaman tıp terimi görsem içim kan ağlamaya başlıyor, efkarlandım yine.

ruslar ''dienka'' diye seslendiriyorlar bu kısaltmayı, kaynak: bir amerikan filminde duydum.:)

iş sağlığı ve güvenliği prosedürleri gereği işyerinde yıllık fenni muayenemizi olduk.

kanımızı aldılar,

idrarımızı da aldılar.

ekg, göz, kulak...

hafif kusurla geçtiğimi düşünüyorum, sonuçlar günler sonra gelir.

aldığım kulis bilgisine göre kulağım tiz sesleri algılamakta zayıflamaya başlamış.

olsun be, ben de artık rock, pop müzik yerine en çok sevdiğim türk sanat müziğini dinlerim.(belki bununla alakası da yoktur.) orada da yaprak sayar ve umut akyürek gibi tiz sesleri(belki de sesleri tiz değil ama nedense bana öyle ifade etmek uygun geldi.) kuvvetli muhterem sanatçılar kulağımdaki hafif kusuru bana hissettirmezler.

acaba bende ağır kusur bulurlarsa nörecekler merak ediyorum. beni hurdaya ayırırlar.

kesinlikle ama kesinlikle istemeden,

ara sıra,

kısmen,

kocaya ek olarak kendini ve oğullarını da olaya eklersek,

canım anam:)

ara sıra ve kısmen dedim ya şöyle: bazen çorba veya yemeği 340 kelvin derecede sunmak yerine 350 kelvin derecede sununca ve biz de açlıktan gözü dönmüş vaziyette sofradaysak ağzımız, dilimiz, damağımız pişiyor.

belki doğduğum sobalı evimizde sobanın üstünde güğümle kaynattığı suyu da banyoda babamın ve bizim üzerimize boca ettiği olmuştur, hatırlamıyorum.

şimdiye kadar anamın babam üzerinde uyguladığı başka pişirme usullerini görmedim şükür.

artık ömür dediğin adlı programa katılmaya adaylar, nereden başvuracağım bilmem.:)

birkaç hafta önce televizyonda canlı yayına çıkmış olan muhterem sanatçı.

kibar, samimi, duygulu konuşmalarıyla kalbimizdeki yerini perçinledi. endülüste raks (zil şal ve gül) şarkısını bana göre en iyi söyleyen kişi. uzun ve sağlıklı ömür diliyorum kendisine.

anne kişilerinin hedef olduğu konu.

belki de nesilden nesile çocuklar gitgide daha uslu versiyonda geldiğinden anneleri dur demeye gerek duymuyordur, olamaz mı? zira z kuşağı ve sonrasının mükemmel olduğu iddiasında bulunan şahıslar hiç de azımsanmayacak sayılara ulaşmıştır. iddialara göre dünyayı kurtaracaktır bu z kuşağı, dünyayı kurtarma gücü yüklenen bu kuşağa mensup çocukların kendilerine dur denmesini gerektirecek eylemleri gerçekleştirebileceğini bir y kuşağı mensubu olarak ben pek düşünemiyorum.