Türkiye'nin memur portalı

ne zaman gelirsen gel başıma tac olursun. sen benim eski değil eskimeyen dostumsun. :(

trt müzikte canlı çalıyor.

dün bobiyi kaybetmişiz.

:(

bazen değil her zaman ''ben nerede yanlış yaptım?'' durumunda hissediyorum. çevremdekilerle bir kıyas yapıyorum kendimi, kıskanmak anlamında değil ama. çevremde kalp kıranlar mı istersiniz, insanları hor görenler mi, aşağılayanlar mı, her taraflarından kötülük fışkıranlar mı... sonra kendi kendime: ulen ali, neredeyse kötülüğün k'sına bile bulaşmamışsın, neredeyse kimseleri kırıp incitmemişsin, yaşadıkların, yani tüm hayatın niye bu kadar zor geçiyor?

sosyal medyada (vatsap tüm sosyal medyamdır.)sürekli sabır temalı görseller, yok iyi günler çok yakında, pes etme... gibi dolaşan afişler. sonra yine bir şarkı tebelleş oluyor kafama orhan gencebay'dan: ''madem yaşamaya geldik dünyaya, benim de her şeyde bir hakkım vardır?..''

dünya mol günümüz kutlu olsun.

enerji yenilemez bence, konuyu yenilebilir enerji kaynakları olarak ele alırsak:

bal

reçel

pekmez

şeker

konuyu yenilebilir enerji (mağlup olabilir anlamında) olarak da ele alabiliriz.

birkaç hafta önce televizyonda canlı yayına çıkmış olan muhterem sanatçı.

kibar, samimi, duygulu konuşmalarıyla kalbimizdeki yerini perçinledi. endülüste raks (zil şal ve gül) şarkısını bana göre en iyi söyleyen kişi. uzun ve sağlıklı ömür diliyorum kendisine.

anne kişilerinin hedef olduğu konu.

belki de nesilden nesile çocuklar gitgide daha uslu versiyonda geldiğinden anneleri dur demeye gerek duymuyordur, olamaz mı? zira z kuşağı ve sonrasının mükemmel olduğu iddiasında bulunan şahıslar hiç de azımsanmayacak sayılara ulaşmıştır. iddialara göre dünyayı kurtaracaktır bu z kuşağı, dünyayı kurtarma gücü yüklenen bu kuşağa mensup çocukların kendilerine dur denmesini gerektirecek eylemleri gerçekleştirebileceğini bir y kuşağı mensubu olarak ben pek düşünemiyorum.