Türkiye'nin memur portalı

yemek, hamur yaparken de yapılabilecek şey.

mesela tencereye katılacak kıymayı azaltmak, yağından kısmak, suyunu bol katıp az malzeme ile çok yemek yapmak, keke gereğinden az yumurta koymak(bu durum iyi olabiliyor, yumurta kokusuna hassas kişiler için), poğaçaya az peynir koymak... bunlar tam olarak çalmak değil de imkansızlıkları gidermek gibi. terzilikte de kumaştan tasarruf etme çabası pekala olabilir. en kötü ihtimalle pantolon yerine şort çıkar ortaya. ben uzun kollu cepsiz gömleklerimin kollarını kesip gömleğe cep yapıyorum mesela.

evin arkasını göz ardı etmemek lazım.

üstteki üç hemfikir entrye de katılmadığım durum.

yeni nesilde tuhaf bir durum var. sorumluluk almama, bana neci tavırlar, dünyayı ben mi kurtaracağım? düşüncesi, nasıl olsa başkası hâlleder düşüncesi, ufak tefek sorunları büyütüp mübalağa ederek çok yoğunmuş izlenimi yaratmak ve ağlanmak, işleri zamanında yapmak dururken son ana sarkıtıp yeni işlerden kurtulma çabası...

bunları biz, tecrübeliler, özellikle görevini layıkıyla yerine getiren vicdanlı insanlar çok bariz fark edebiliyoruz. kaçın kurasıyız? biz kül yutmayız.

iş yıkmak etik bir davranış değildir. yeni ya da eski olmak bu durumun gerekçesi olamaz. bu dünyanın ötesi de var.

hak şerleri hayreyler,

zannetme ki gayr eyler,

arif anı seyreyler,

mevla görelim neyler? neylerse güzel eyler.

demir attım yalnızlığa, bir hasret...

demir ağırdır.