Türkiye'nin memur portalı

Deneme, eleştiri, inceleme ve çeviri ustası.

Namıdiğer; ışığı getirenlerden biri(ydi). Işıklı çizgisinden ödün vermeyen bir kimlikti.

"Işığın asıl kaynağı ise; hep o kendine özgü, belki bir tür koza yerine geçen kuytularda, dünyanın alışılagelmiş gürültülerinin uzağındadır." der Ahmet Cemal.

Düşününce... karmaşıklık, tezatlık, anlamsızlık, uzaklık, dostluk, küslük, tartışma eylemlerini hatırlatan yine de, tarafımca saygı duyulan ve hayatımda bir iz bırakan değerli insanların da içinde bulunduğu gruptur.

Bazen kızıyorum, küsüyorum. Hatta bazen sinir oluyorum ama;

(tebessüm)

İyi ki de varlar...

Uzun uzun suskunluklar yaşadığım(ız) isimler...

Sunay

Güray

Koray

Galiba "ay"lar ile sorunluyum.

Sözlük ile ev arasına sıkışmış yazarın başına gelebilecek olaydır.

(tebessüm)

Tebessümle sonuçlanan neşedir.

"Hiçbir şey göründüğü gibi değildir"in izdüşümüdür.

Otomatik mesajlar, robot insanlar(!), madalyonun diğer yüzünü unutanlar, bakmak ve görmek arasındaki farkı fark edemeyenler... o kadar uzak kalmışız ki "gerçeklere", o kadar uzaklaşmışız ki insanlardan... ve dahi kendimizden, haliyle rutine bağlamış her düşünce, her insan profili; her şey sahte, her şey monoton, herkes bir robot sanki...

Hâl böyle olunca; tam tersi ile karşılaşan insanın hayrete düşmesi... Sonuç; tam bir komedi.

Hani;

Gülsem(k) mi ağlasam(k) mı bilemedim(k) şimdi...

...

Hıçkırığa bir bardak kaşıklı, şekersiz, duru su iyi gelirdi de, akıl hıçkırığına ne iyi gelirdi, bilemedim şimdi.

Bilenler beri gelsin.

(tebessüm)