Türkiye'nin memur portalı

Oturum aç Oturum aç Üye ol Üye ol Parolamı unuttum Parolamı unuttum

İDAL*

Bu üye Yazar

Bu üyenin profil sayfasına git

1,197 entry 253 konu hiç puanı yok
17.11.2023 21:58 son işlem tarihi takip etme takip et

kadınları tavlamanın 10 altın kuralı

#3jez

ben bilmem, küserim.

(glck)

16.11.2023 14:13
  1. her bir şeyi bilen insan

    "hiçbir şey bilmiyorum, ne olacak benim bu halim?" dediğim başlık. (tebessüm ki)

     
  2. yüzbaşının kızı

    Savaş dönemini ve o dönemde yaşanılan olayları kaleme alan, aşk'ı da içeren bir puşkin kitabı. Oldukça yalın bir dili ve Merak uyandıran bir yanı da var. Aşkın insana verdiği cesareti de es geçmemek gerek.

    Tarihsel bir aşk romanı.

    ve bir düello.

    Dövüşmesini bilmeyen ama Onurunu ve aşkını korumak adına göze alınan bir düello.

    "Dürüstlüğün ve cesaretin zaferini anlatan" klasik.

     
    (Bkz: Aleksandr Puşkin)
  3. raskolnikov

    "olanca pişman olmak istememe rağmen, olamıyorum."

    Asla pişman olmayan ve asla af dilemeyen, acı çekebilme kapasitesini zorlayan ve otoriteye karşı gelmesi gerektiğine inanan muhteşem bir karakter.

    Katil ama idealleri uğruna cinayet işlediğini savunan ve bunun suç olduğunu düşünmeyen suç ve ceza'nın mihenk taşı.

     
  4. Benim üniversitelerim

    İhtilal öncesi bir dönem. Yoksulluk içinde bir toplum. Her şeye rağmen okuma çabası içinde olan insanlar ve istekleri. Üniversite öğrencileri, gruplaşma yolunda, bilgi paylaşımı ile kendilerine bir şeyler katmanın çabası içindeki öğrencilerin yaşadıkları zorluklar, sıkıntılar...

    Güçlü-güçsüz, ezen-ezilen döngüsü içinde bir Maksim Gorki klasiğidir.

    (...)Sert adamlar hemen farkedilirler! Onlardan korunmak için gerekli olan zamanı bulabilirsiniz. Böyle sessiz ve sakin görünen insanlar ise otların arasına gizlenmiş yılanlar gibi hiç hissettirmeden yanınıza yaklaşarak aniden en hassas noktanızdan sokabilirler! Sessiz adamlardan korkarim ben!

     
    (Bkz: maksim gorki)
  5. üslup

    Harften kelimeye, kelimeden cümleye geçiş aşamasında söylem halini alan, yanlışı doğru doğruyu yanlış edebilendir.

    Ludwig Wittgenstein der ki;

    Kendi üslubunun yanlışlıklarını kabullenmelisin.

    Sanki yüzünün çirkinlikleriymiş gibi.