Türkiye'nin memur portalı

Bir dilin yıkıma uğradığının en güçlü göstergeleridir.

En önemli özellikleri;

"yadırgamamak"tır.

Ahmet Cemal demişti;

"Bugün ülkemizde hangi dillerin bilindiği konusunda bir istatistik yapılsa, büyük bir olasılıkla "en az" ve "en kötü" bilinen dilin Türkçe olduğu ortaya çıkacaktır!"

"neden" ve "nasıl"ı bilme arzusu. Sadece insanda olan bir şey.

... ve insanın ayırt edici özelliği.

Başkasına yapılmış olduğu düşünülen bir haksızlık karşısında duyulan öfke.

"Kullanılan her bir adın neyi temsil ettiğini hatırda tutmak ve onu uygun biçimde kullanmak zorunluluğudur. Aksi gerçekleştiğinde kişi kendini sözcüklerin karmaşasında bulacaktır.

İnsanlar kullandıkları sözcüklerin anlamlarını belirleyerek işe başlamalılar, bu anlam belirlemeleri tanımı oluşturmalıdır."

Ve; sözlük.memurlar.net'in de ilk kuralıdır "tanım gerekliliği".

Thomas Hobbes de Leviathan eserine "tanımların gerekliliği" ile başlamıştır.

Der ki;

Konuşmanın/yazmanın ilk yararı olan bilgi edinilmesi adların doğru tanımlamasında yatar, konuşmanın/yazmanın birinci yanlış kullanımı ise yanlış tanımlardan veya tanım yokluğundan kaynaklanır.

Yazarlar, şairler, gazeteciler, köşe yazarları, akademisyenler... bu liste uzar da uzar.

Aydınların susturulmasına yönelik yapılan, yapılacak olan "gerçeklerin üstünü kapatmak"taki başarılarının başarısızlıkla sonuçlandığını gösteren sadece bir örnek.

Peki diğer yanlışlarınızı nasıl düzelteceksiniz?

"benden olmayana tahammülsüzlük" sınırını daha ne kadar öteye taşıyabileceksiniz?

Bu ülkenin sesini kısar iseniz, gün gelir sesiniz kısılabilir.

Peki, yapılan yanlışların hesabını kim verecek?

Can mı, Erdem mi?

Uzun mu, Kemal mi?

Bugün sesini kıstığınız, kısmaya çalıştığınız birçoklarının "suçlan, gir-yat, aklan, çık" bu düşünce yapısı ile kaç kez hayatlarını sekteye uğratacaksınız.

Bugün aklandılar(!)

Peki, bu durumu yaşatan sizler ne zaman milletin gözünde aklanacaksınız?

Ne zaman?

Gerçekleri görmezden gelen, uygulamadaki hatalara destek veren, haksızlık karşısında susan... Duyarsız kalan herkesin payı var bu yaşanılanlarda.

Yine de bir umut; bugün dündar, gül.

Yarın da nice isimleri görebilmek dileğiyle.