Türkiye'nin memur portalı

Mozaik bir değer, her elementi ile.

Minicik bir kesit;

Ait olduğu element grubunun özelliklerini taşımayan iki element varmış. Ne ayrı takılabiliyorlar, ne de aynı havayı soluyabiliyorlar.

İlginç tarafı; onlarsız da eksikmiş bir şeyler, bir yerler... Bazı şeyler.

ASlında tepkileri de dahil, çoğu konudaki benzerlikleri esas anlaşamama sebepleri imiş. Yalnız, ne yaşanırsa yaşansın diğer uyum içinde olan iki element arada kalmaktan bitap düşerlermiş çoğu zaman.

Gel zaman git zaman...

Kavga, gürültü, patırtı.

Hiç eksik olmuyormuş.

Eksiltmeye karar verirler... ve ayrılırlar. Bir gün; elementin biri bir şey karalar bir yerlere. Diğer element; hem üzülür hem sevinir ama tepkisini belli edemez. Birkaç gün sonra üzülen element ayrı olduğu diğer elemente bir söz yazar.

Aslında o söz; iki elementin hayatlarını özetleyen, kısacası hiçbir şey olamamanın verdiği hüznü en gerçekçi hali ile anlatan bir sözdür.

Üzülür-ler.

Sonra... tekrar, tekrar konuşmalar başlar. Bu döngü hep böyle devam eder.

Sanki hikâye yarım kaldı.

Belki daha sonra.

...

Yani kısacası; sevmiyoruz, sevmeyi bilmiyoruz. Hakkını veremiyoruz. Ne sevdiklerimizin ne yaşadığımız anın. Bir gün güne onsuz uyanılacak; sen, ben, o ve dahi hepimiz bunu yaşayacağız.

Bazı şeyler için geç kalmamalı insanlar. Özellikle birbirlerine, hayatlarına.

Hiçbir şey ertelemeye gelmiyor.

Ve evet; kimsenin hayatının özeti şu olmamalı:

"Gel seninle bir kez daha ağlayalım.

Yaşanmışlara, yaşanmamışlara, bir de hiç yaşanmayacaklara..."

"aynı şeyi düşünmek zorunda mıyız?

- evet, sanki...

İdal, aklımı okumak zorunda mısın?

Galiba..."

Bu yazar biraz tehlikeli.

(tebessüm)

O'na uzun uzun bir şeyler anlatmanıza gerek yok, kısaca özet yeterli. Her şeyi anlıyor çünkü. Galiba ben de onu çözdüm, aynı şeyleri düşünür, söyler olduk.

Konuşmadan anlaşabileceğim nadir insanlardan. Konuşturmuyor çünkü, anlıyor.

"Ulaş,

Taam anladım idal.

Taam sustum."

(tebesüm)

Bence her insanın hayatında bir ulaş olmalı; böyle anlaşılabilir, anlatılabilir, dinlenesi ve dinletesi. Kimileri de böyle, her telden.

Yakışıyor mu?

Kesinlikle.

Zamana kendi rengini, dokusunu, fikirlerini işleyen adam.

Öteki şehir.

"Gözleriniz çok ses çıkarıyor, albayım."

(tebessüm)

"yazarlarıseviniz"

âdet yerini bulsun diye değil; okuduğunuz için, keyiflendirdiği için, çok sempatik geldiği için, için için için...

#1pjt

Entry'si ile kahkaha attıran, eğlenceli bir yazar.

(tebessüm)

yazarları seviniz; farklı coğrafyadan, bilmediğiniz bir zamandan, bilmediğiniz bir yerden gelirler. Siz farkında olmadan bağlanırsınız, onlar içinizdeki sessizliği bozuverirler.

Uzun zamandır tanıyormuşsunuz gibi, sizinle içli dışlı olanları vardır; yazdıkları ile samimi, sempatik insanlar.

Memurluk yalan olsa da, pes etmeyerek gerçeğe dönüştürecek insan.

Sevdiklerimden...

14 bin farkı yaratan "halkı ve halkın seçimlerini" yok saymakla eş değer saçmalık.