Türkiye'nin memur portalı

bir marka olarak bana yaşattığı nostaljik duygular nedeniyle tercih ettiğim gazozdur. Cola ve türevi asitli içecekleri içmeyi yıllar önce bırakan biri olarak market alışverişlerimde sepetime çamlıca gazoz ekliyorum. kolaya kaçıp litrelik almıyorsam kesinlikle küçük şişedekilerden (kasa) alıyorum. Soğuk çamlıca gazozu eşliğinde verilen abur-cubur partisine en azından ben hayır demem.

işi yapanın ya da yapacak olanın işin ehli olma ehliyetini/ruhsatını nereden ve kimden aldığını öğrenmeden yapılmaması gerekendir. işin ehli konusu biz kadınlar için en çok kuaför salonlarında sorunsallaşıyor. Sırf zincir bir salon diye gittiğimiz salonda belki de mahalle kuaföründe karşılaşmayacağımız sorunlar yaşıyoruz. Niye? Çünkü biz "işin ehli" kriterini kurumsallık içerisinde ve bütüncül bir yaklaşımla değerlendiriyoruz. O salon hangi kriterlere göre işin ehlini belirliyor bilmiyoruz. Anahtar kelime tecrübeden önce bilgi ve yetenek ise (çünkü tecrübesizlik bir kurumsallığın arkasında gizleniyor olabilir); "ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz" denir.

ziya paşa' nın terkib- bend adlı eserinde yer alan " nush ile yola gelmeyeni etmeli tekdir, tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir" cümlesini çağrıştıran söz. Belki bu söz ayrıca tartışılmayı hakediyor. fakat ister ilahi kaynaklı okuyalım istersek te dünyevi; zaman eşitlik lehine işlemeye başladığında şiddet ya da yıkım kurucu/dönüştürücü bir anlam kazanabiliyor. Yani Önemli olan eşitlik trendine girilip girilmediği.

uzun süredir sözlüğe gelmeyenlerin acilen vazgeçmesi gereken tutumdur. Aylık olarak belirlenip sözlük kapısına asılan listeye bakıp içeri girmek gerekir. olmadı "şöyle bir bakıp çıkacağım" dersiniz.

adanmışlık bir şeylerden gönüllü olarak vazgeçmektir -ya da vazgeçmeyi gerektirebilir. belki de bu nedenle hedefe odaklanmak ile adanmışlık arasındaki ayrım iyi yapılmalıdır. hedefe odaklanmak her zaman etik bir ilkeyi dayatmayabilir hatta etik ihlale de açıktır ama adanmışlık çokça kendisine etik (ahlaki) bir temel arar. Aynı temelde tutarlı kalmak mümkün olmadığı içindir ki çoğu adanmışlık hüsranla sonuçlanır. Güncel ifadesiyle tükenmişlik sendromu yaşatır. Tahsin Yücel' in hikâyesinde olduğu gibi herşey üç boş haline gelir: "Boş, boş, boş"