Türkiye'nin memur portalı

haluk bilginer, adana' da 28. 'ncisi düzenlenen uluslararası altın koza film festivali'nde 'onur ödülü' aldı. ödülünü aldığı gecede yaptığı konuşmasında, "bana kalırsa insanlar sadece öğlene kadar çalışmalı. öğleden sonra da dere kenarına gidip, resim ve felsefe yapmalı" dedi. harika adamdan, harika bir fikir. keşke diyoruz, fakat nerde? öyle bir dünya yok maalesef.

eski denmesine aldanmamalı, bence eskişehir; en huzurlu şehir bu ülkede.

uzakta gördüğüm yüz benim mi

birini arayan gözlerim mi

yalvaran boş kalan ellerim mi

inanmam olamaz inanmam

bu yollar bu çıkmaz kaderim mi

yanımda ağlayan ses benim mi

şu giden yabancı sevgilim mi

inanmam olamaz inanmam

birden nasıl oldu değişti

her şey bir başka renkti

mavi toz pembe yemyeşildi

gördüğüm rüya bu değildi

içinden yıkılan eserim mi

kendini kandıran sözlerim mi

gelmesin son günüm bekledim mi

inanmam olamaz inanmam...

eskilerde kalmış, geçmiş değişik bir zamanın ruhu var bu şarkıda, insana kendini uzun bir yolculukta ve sonsuza seyahat eder gibi hissettiren.

önce göksel'den dinledim; harika bir yorum. o buğulu sesiyle göksel şarkının hakkını veriyor sahiden.

şu anda orijinalini dinliyorum. ve elbette süperstarımız söylüyor; ajda pekkan.

gıdı

med-czr haklı.

hele türkçe sınavında o soru ilk üç soru arasında ve en sevdiğin yazarın dizeleri, paragrafı ile başlıyor ise gel de hayal kurma, yüzüne yayılan geniş bir tebessümle hem de... hani eskilerden çok sevdiğin bir tanıdığınla karşılaşmış, muhabbetin dibine vurmuşcasına; dünyadan, sınavdan kopup dalar gidersin. dışarıdan izleyenler seni garip karşılasa bile bu hal, hiç oralı olmadan bir süre devam eder. ta ki paragraf bitip soru seçenekleri ile burun buruna gelene kadar sürer. sonra o güzelim rüyadan uyanırsın. a şıkkı yanlış, b şıkkı o da yanlış...derken büyü acı gerçeklerle tamamen bozulur.

sınava yeniden giresimi çağrıştıran acayip başlık. - gülücüklü emoji -