Türkiye'nin memur portalı

abdülvahit küzecioğlu'nan alınan bir türkü bu; mehmet özbek'in güzel sesiyle okuduğu. diğer adıyla

kerkük divanı. şöyle diyor,

yar ey yar ey gülüm di gel

men seni seveli neçe gün, neçe ay, neçe ildi zalım

sen meni aldattın, bu sende neçe dildi heyranın ollum.

çoğu kerkük türkülerinin içinde geçen "neçe" kelimesi; o divana, hoyrata veya türküye ne de yakışır. ona başka bir lezzet verir, tad katar...diye içimden geçirdiğim başlık.

ay aydınlığı, ay ışığının aydınlattığı kadar anlamında olup; eş anlamı, mehtap imiş.

bir de bu şiir var.

şiir yusuf hayaloğlu'nun ' ayaydın ' lı şiiri. şiir aynı zamanda ahmet kaya'nın seslendirdiği özgün tarzındaki güzel bir ezgiye güfte olmuş. şiirin ve ezginin adı; ayrılığın hediyesi.

şimdi saat sensizliğin ertesi

yıldız doğmuş gökyüzü ay aydın

avutulmuş çocuklar çoktan sustu

bir ben kaldım tenhasında

gecenin avutulmamış ben

şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim

ki bu yaşlar utangaç boynunun

kolyesi olsun

bu da benim sana

ayrılırken hediyem olsun.

dipnot. aklıma takılan bir soru var. "ayaydın" birleşik mi, yoksa ay ve aydın kelimeleri şiirde olduğu gibi ayrı mı yazılır ?

maviye, maviye çalar gözlerin

yangın mavisine

rüzgarda asi körsem

senden gayrısına yoksam, bozuksam

can benim, düş benim

ellere nesi

hadi gel, gel

ay karanlık

itten aç, yılandan çıplak

vurgun ve bela

gelip durmuşsam oy kapına

var mi ki, var mı ki doymazlığım

İlle de, ille sevmelerim

sevmelerim gibisi

oturmuş yazıcılar

fermanım yazar

etme gel, gel

ay karanlık...ahmed arif'in bu güzel şiirinde geçen "ay karanlık" deyişinin zıddı olan esenleme terimi. aslında pekala kullanılabilir. neden olmasın ve bir denemeden ne çıkar? dediğim başlık.

ayaydın!

sağlıksız olduğu tescilli, obezliğe aday insandır.

insanın içini acıtan dizeler vardır, bizi bize anlatan.

"biz bu şafak vaktinin neresindeyiz

öyle bir umut gibi gelip geçecek

yalnızım, yalnızsın, bize kim gülümseyecek."