Türkiye'nin memur portalı

çok iyi gözlem, orijinal bir tanımlama.

düşündüm de ben tam anlattıklarını yapıyorum.

üç gün şehir dışına çıkacak olsam İngiliz düşesi gibi bavullar dolusu eşya hazırlıyorum.

özellikle çocuklar için.

hava sıcak olursa giyilecekler, soğuk olursa giyilecekler, oyuncakları, ilaçları, kremleri, aksesuarları, terlikleri, havluları, ayakkabıları vs.

ve ilginç olan şey neyi almayı unutmuşsam ona ihtiyaç olması.

bu durumda sonraki yolculukta daha detaylı bavul hazırlanır vs.

üstteki her iki entrideki yoruma da katılarak çelişik duruma düştüğüm başlık.

dün akşam bir dizide bir şarkılarını dinleyip beğendiğim adana kökenli türk rock grubu.

türk rock müziğinde Adana'nın doğal bir yeteneği var sanki.

rock müziğinde bir çok sevdiğim sanatçının coğrafyası orası.

galiba çukurovanın müzik türü bu.

özelden genele anlatım yöntemiyle yazarın kadınlar için nesnel gerçeklik oluşturma denemesi.

yok mu öyle kişiler?

elbette var.

belki de çoğunluk öyledir, bilemiyorum.

ancak yine de genel yargı bence yanlış.

zinhar iftiradır ha.

bir çay için derim ben, hallolur yani... (gülücük)

öğrencilik dönemi öğünlerimin bir parçası. domates, çay ve ton balığı... çok mu alakasız geldi? oysa benim favori üçlülerimden biriydi bu. diğer bir ifadeyle en ekonomik öğrenci yurdu yemeği seçeneklerinden biri.

yıllar var kendisiyle karşılaşmıyoruz. çünkü ben nedense öğrenciyken sık tükettiklerimi artık yemiyorum. psikolojik mi acaba? çocukluğuma inilmeli orası kesin. sanırım, galiba, mümkün...