Türkiye'nin memur portalı

içinde anneler gününü de barındıran güzel ay.

doğal haliyle kendi kendine konuşan bir insanın kuramayacağı-kurmayacağı cümle.

çünkü kişi zaten durumunun farkında olmayacak kadar dalgındır. yaptığı eylemin başkaları tarafından farkedilip rahatsızlık oluşturması çok da umurunda olmaz.

bazen de kendi kendisiyle değil kendi içinde başkalarıyla konuştuğunu tasavvur edebilir.

her durumda kusura bakmayın açıklaması suni duruyor. sanki başkalarınca kendi kendine konuştuğunun sanılması isteniyor gibi.

oğluşumun nazarında kağıt paradan daha itibarlı olan madeni para.

dün su alması için yirmi lira verdim eline. (alışverişi kendisi yapmayı tercih ediyor artık, bireyleşme çabaları belki..)

-hayıııl bu değil pala istiyorum palaa, diye itiraz etti hemen.

-yavrum bu para zaten

-ııh bu kağıt, pala istiyom ben. (para dediğin madeni olur yani, havaya fırlatınca sesi gelecek-gülücük)

galiba bizim küçük beyefendi kapitalizm öncesi dönemin adamı, altın akçeler döneminde gelecekmiş zamanını şaşırmış.

fıstıkçı Şahap'ı tanımayan sofis'in yapmak istediği durumdur. "evrakı" nedir ya? al şimdi çöpten düzelt düzeltebilirsen.

yeri gelmişken sözlükte yapılan hataların düzeltilmesi için zaman sınırlaması konulmasını kınıyorum efenim.

ne yani sadece şarkılarda mı oluyor hep sonradan aklın başına gelmesi? güzel şarkıdır da fıstıkçıya mahcup olduk n'apcaz..!

kalbi olmayan duyguları merak ettiren söz öbeği. en'i varmış pardon... öz, hakiki, über duygular şeysi gibi mi? yok bilemedim ben... duygusuzsam ellam.