Türkiye'nin memur portalı

yazarın içsel karmaşalarından oluşturduğu derin aforizmik çıkarımları.

güzel kafalar, pek âlâ, güldürürken düşündürdü yeminlen...

metroseksüelliği efeminelikle karıştırmış olması mümkün erkek kişisi.

insanın kendisine "çık dışarı bir bak bakalım ben orda mıyım?" sualini sorması neticesi vuku bulan olay.

içerideyken dışarıyı gözlemek kolay da, dışardan içeri bakmak eğer perdeler kapalıysa zordur

yani nesnel bakabilmem için öznemi bırakmam gerekiyorsa, şahsımla alakalı olmayan bir olay olmalı

ayrılamıyoruz biz, yani ben ve kendim...

babasının imkanları kaliteli kalem almaya imkan vermeyen, ucu çat çat kırılan bayağı kaleme mecbur kalan ilkokul çocuğunun hüznüdür.

güçlü bir kalemi olsa o da inci gibi yazabilecektir oysa,

hem belki öğretmenden yıldızlı pekiyi de alabilecekti

ah o fakirliğin gözü kör olsundu

vermeyince Mabud, napsındı sözlükçü mahmut...

açıkça isim vermekten çekinen sözlük yazarlarının ima yoluyla yüreğini soğutma şekli.

eğlence kısmı abartı olabilir,

psikolojik bir ihtiyaç da olabilir.

"ooh lafımı ortaya koydum beğenen üzerine alır" diyen dilber halanın ruh hali belki de.

şimdi sana ne diyebilirsiniz ancak adressiz her sözü üzerine alınacak kıl bir tipim ben de,

ha almam gerekenleri de almam, o da ayrı bir kusur...

bana dediyseniz söyleyin diye şeettim, valla küsmem. (gülücük)