tatile giden yazarların gerçekleştirdiği eylemdir. ayrıca bir süre sonra şahsım da o şanslı güruha katılmayı düşünmektedir.

bayram temizliği kadar gelenekselleşen alışkanlıklarımızdan biri.

kurban bayramında kalorilerin canına okuyacağız belki ya da gideceğimiz her şey dahil tatilinde yiyeceklere gömülüp geleceğizdir. hiç önemli değil, o tatile fit çıkılıp fet(fat) dönülmesi bir ananevi kuraldır.

Yunan filozof Epictetus'a atfedilen "bir insanın anavatanı çocukluğudur" ifadesini çok anlamlı bulur, katıldığım bir görüş olması hasebiyle de zaman zaman kullanırım.

Murathan Mungan'da benzer minvalde; "Çocukluk başlı başına bir memlekettir, hatta sılasıdır insanın. Büyüdükçe sıla özlemimiz artar, hayat giderek gurbetleşir. (...)büyümek gurbete çıkmaktır. (...)anlatmak ikinci hayat." der harita metod Defteri'nde.

o yolda olmanızı anlarım, anlıyorum. ancak yolculuk parkurunun elips veya daire şeklinde olduğunu pek sanmıyorum. kaybettiğimiz memleketimiz çocukluğumuz ve ona tekrar ulaşmak kabil değil maalesef. belki arafta kalmış düşlerimiz, heyecanlarımız, özlemlerimiz oluyordur. ancak aynı yolu yürümek namümkün.

bu arada diğer kitap felsefenin temel ilkeleri idi. (gülücük)

tanım: sayın doksanıncıköyden'i her ne kadar çaylak olarak görmek beni şaşırtmış olsa da onu okuyunca aklıma konuya dair yeni bir tanım (yorum?) getiren başlıktır.

şöyle ki; kurbağalar malumunuz üzere genelde sulak bölgelerde, dere, göl, çay gibi kaynakların kenarında, etrafında yaşarlar. onları kurak topraklarda görmek pek olası değil. o nedenle bu benzetme aklıma ülkenin ve zenginliklerinin gerçek sahibi iddiasında bulunan bazı ideolojik taraftarları getirdi.

her şey değişiyorsa nasıl tek şey değişmiş olabilir paradoksunu barındıran ifade.

maskülen kadınlar.