Türkiye'nin memur portalı

Oturum aç Oturum aç Üye ol Üye ol Parolamı unuttum Parolamı unuttum

Bugün olanlar

paylaş araştır

 

  1. sakin ve güzel bir gün

    kahvemi yudumlayıp iyi ki diyorum

    akşama doğru hava serinleyince de dışarı çıkıp arkadaşlarla görüşüp günü kapatmayı planlıyorum

    balılara ye almayı unutma

     
  2. yıl 2024

    valla hiçbir şey olmamış böyle oturuyoruz :)

     
    (Bkz: hükümet kadın filmi)
  3. uyandık

     
  4. çok güzel bir konuşma yaptı.

    odtü mezunu, sanatla da ilgileniyor, idarecilik yapıyor.

    biz, dedi

    tüketen değil üreten gençler yetiştirmek istiyoruz.

    o yüzden bize kafeteryaları, eğlence mekanlarını vs. sormayın

    atölyeleri, çalışma alanlarını, projeleri sorun...

    sosyal devlet , dedi

    uygun barınma ve yemek imkanları dedi

    teknokent dedi

    neyse, iyi ki gitmişim

    günüm güzelleşti.

     
  5. Pikniğe gittim.

    Çekirdek almayı unutmuşuz.

     
  6. özene bezene, kurcalaya kurcalaya indirim reyonundan aldığım

    kilim desenli, sim işlemeli , mavi cüzdanıma

    baktı, baktı...

    bu ne ? dedi

    fare seccadesi

    önce anlamadım, sonra jetonum düştü , sonra gülmeye başladılar...

    sen görürsün dedim, bir daha benden para istersin.

     
  7. Yüzük parmağım gittikçe morarıyor

     
  8. ellerimi kavuşturduğum zaman baş parmaklarım nasıl duruyormuş.

    eğer sol parmağım üstteyse - ki öyle duruyor kendisi - sağ beyinliymişim.

    ben de diyorum niye benim kafa a noktasından b noktasına ulaşamıyor.

    neden problemdeki istenenle ilgilenmiyor da çitlerin şeklini, çimenleri, binayı falan hayal ediyor.

    yapacak bir şey yok benim gezegenler de hep bir yerde toplanmış geriye kalan kocaman bir boşluk...

    işte buna kader diyebiliriz.

    tamamen kader

    böyle dizayn edilmişim, elimden geleni yapsam da gidiklik üzerinde uzmanlaşmam lazım.

     
  9. anlatırken dedi ki:

    tabiat olayları ülkelerin siyasi sınırlarını dikkate almaz.

    evrensel yasalar insanların sınırlandırmalarını önemsemez.

     
  10. hesapladım

    tam olarak 33 yıl önce aynı okulda sınıf arkadaşıymışız.

    kısa bir süre önce hayata veda etmiş ve bunu şimdi öğreniyorum.

    ölüm sebebini bilmiyorum.

    bir şekilde oradan buradan bu bilgi önüme düşüveriyor.

    ne hissediyorum ?

    şaşkınlık, üzüntü, boşluk ...

    bu duyguyu ilk kez yaşamıyorum.

    yine bir sınıf arkadaşım,

    suçsuz günahsız ve haksızca

    bir çatışmayla

    hayattan koparılmıştı.

    Bundan tam 8 sene önce...

    yaşasaydı aynı yaşta olacaktık.

     
Entry yazmanız için üye olmanız gerekmektedir. Üye olmak için tıklayın, üye iseniz lütfen oturum açın.