Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
günler geceler boyunca tekrar tekrar başa sarıp son ses açarak dinlediği şarkının hangisi olduğunu bir türlü bulamıyordum.
dün tamamen tesadüf eseri şarkı beni buldu.
ikinci adımda aynı şarkıyı açıp hafta sonu erken saatte yüksek sesle dinletmek var.
Bir şey denemek istiyorum da.
Belki gökler biraz aksiyon, biraz kurban psikolojisinden çıkış, belki çözüm istiyordur da bir türlü anlayamıyorumdur.
Not: şarkının adı da yemin ederimmiş. Yemin ettirecekler sonunda.
Bir yandan hawkeye filmini izliyor bir yandan da bana laf yetiştiriyor:
-seni amerikan filminde oynatsalar hangi rolü verirler biliyor musun?
-bilmiyorum neymiş ?
-Hani böyle savaş çıkar, askerler dünyanın izbe bir ucuna giderler, develer falan dolaşır ya
-eeeee
-hah işte orada arkada dolanan yerli halk var ya,
- eeeee
-hah işte öyle arkalarda dolaşan yüzü gözü tam görünmeyen yerli halktan biri olursun.
-sen gününü görürsün.Bir kere ben Marvel'a başvursam sırf senin bu laflarına inat bana o biçim bir rol verirler.
adamı ya da kadını yanlarında kesseler sesleri çıkmayacak,
hepsi başını öte yana çevirecek.
bu dolmuş muhabbetleri beni benden alıyor.
önce kadının biri dedi ki:
- o bavulu oraya koyma, devrilir.
- ha öyle mi, peki haklısınız, şuraya yerleştireyim.
( Bavulu yatırır nispeten daha geniş olan şoför mahalli arkasına yerleştirir.)
- Onu oraya koyma, ben şimdi yakında ineceğim, inerken bana engel olacak, daha sonra inip binenler olacak onlara da engel olacak.
( Adam ya sabır çekiyor fark ettim, bavulu alır oturduğu koltuğun yanına insan gibi oturtur. )
biraz sonra onlara küçük bir ikramda bulunurum.
tayfa yine atlar:
- O öyle mi yenir ? öyle yenmez.
Sana ne evladım, sa-na-ne
la havle ve la kuvvete illa billahil aliyyil azim.
Bu insanların kültürel kodlarında şu var:
Her şeyin en doğrusunu biz biliyoruz.
Bizim dediğimiz yapılmak zorundadır.
Çevreyi biz domine eder keyfimiz nasıl isterse organize ederiz.
Biz her şeye itiraz ederiz.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |