 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
sene 2014 temmuzun beşi, yarın siteye üye oluşumun yıldönümü.
aslında yarın yazmam gereken entry ama sabırsızlığım tuttu yine.
yıllar sonra işe girmemin, atanabilmemin verdiği sevinç ve merakla, atandığım yerle ilgili bilgi almak için siteye üye oldum. film gibi yani. forumdaki bilgilerden ve forumdaki üyelerden aldığım bilgilendirici mesajlarla meraklarım giderildi.
yıllar hızlıca aktı...
sonra problemlerle dolu bir döneme girdim. içime kapandıkça kapandım. her şey ve herkes üzerime geliyordu, adeta beni hayatımla sınıyorlardı. ne olduysa bilmem, 2020'de sözlüğe gelmiş bulundum. farkında olmadan ekspresyonizm! yapmaya başlamıştım sözlükte.
uzun lafın kısası sosyalliğim bu kadar.
siteye üye olduğum günü kutluyorum dolayısıyla kendimi tebrik ediyorum.
sitedeki onuncu yılım hayırlara vesile olsun.
Tebessüm ettiğim bir güne başladım,muhtemelen de güzel bir gün beni bekliyor,yaz geldi açık hava gezmeler.bugün güzel şeyler oluyor.
bugün benim için yine bir yıldönümü.
uzun uzun yazacağım, şimdiden, vaktini okumak için harcayanlardan af dilerim.
sene 2005, temmuzun altısı. bugün mühendislikten mezun olduğum gün, diplomamda yazan mezuniyet tarihi.
on dokuzuncu yıldan ilk günümü aldım mesleğimde.
herkesin bir diploma hikayesi vardır mutlaka, olmalı mutlaka.
mücadeleler, zorlu koşullar, imkansızlıklar, maddiyat nedeniyle üniversite tercihindeki şehir seçme zorunlulukları...
keşke diyorum lisede bir meslek lisesine yazılıp lise mezuniyetiyle yetinip on sekiz yaşımda neredeyse garantili bir işe girip kafayı fazla zorlamadan kolay yola girmiş olsaydım. olamadı, çünkü lise tercihinde de eve yakın yerler seçmemiz gerekiyordu, yürüme mesafesi şapşarttı.
hasbelkader düz liseye girmiş oldum. bu giriş de zorlu oldu, çünkü lisenin müdürü geçmiş okullarımdaki başarılarımı görünce liseye almamakta diretti, yakınlarının öğrencilerinin menfaatine ters bir durumlar vardı çünkü.
istemeden menfaatlerini bozmak durumundaydım, okul birinciliğine normal şartlar altında rakibim yoktu fakat harici yapay girişimler nedeniyle hakkımı yiyerek başkasını birinci ettiler, kim olduğunu az çok kestirebilirsiniz.
lisede okul birincisi olsaydım üniversite giriş puanıma dört puan daha eklenecek ve şimdi dünyaca meşhur bir cerrah olacaktım, bu inanç vardı bende, kesin bilgi yayalım.
olmadı...
lise arkadaşlarımın neredeyse hepsi dersaneye gidip üniversiteye hazırlanıyordu. bende imkansızlıklar diz boyu. çok da önemli değildi benim için, kendimi yetiştirmeyi de öğrenmiştim. lise arkadaşlarımla sohbet ederdik, makine mühendisi olma hayali olanlar vardı, onlara ''ne işiniz var makine mühendisliğinde, yağın pasın içinde ömür mü geçer, daha temiz bölüm seçin!'' diyordum dün gibi hatırlarım. büyük lokma da yememeli büyük söz de dememeli, millete verdim talkımı, kendim yuttum salkımı ve tercihlerimde makine mühendisliği çıkıvermiş bulundu. lise arkadaşlarımdan utanmadım desem yalan olur ama onların tercihinde benim önerilerimi de pek kale alan olmadı zaten. işin en ilginci dünyadaki makine mühendislerinin içinde en çok yağa ve pasa bulaşan kişi oldum. kaç pantolon gömlek harcadım sadece bir gün için, allah bilir.
mezuniyetten sonra da aksilikler bitmedi. ne kadar da çok makine mühendisi varmış ülkemizde tahmin edemezsiniz. iş arama eyleminde oldukça kıdemli bir kişi oluverdim. işverenler beğenmiyordu beni, muhtemelen geri zekalı olduğumu sandıkları için...
hayatım boyunca eğitimim ve öğretimim hakkında çok fazla psikolojik şiddete maruz kaldım. bunlardan yüreğime en çok oturanı ise anamın ak sütü gibi helal olan diplomama çirkin bir dil uzatılması oldu.
artık daha olgun sayılırım, kafamı bana karşı yapılan şiddetlere takmamaya çalışıyorum.
neyse hüzünlü olayları geride bırakayım artık, bugün benim meslekteki on dokuzuncu yılımın ilk günü, benim için kutlu olsun, başarılarımın devamını dilerim.
haber eski ama ben bugün dinledim ve ağzım açık kaldı.
olay konya'da gerçekleşmiş.
uydurma sanıyordum ama gerçek çıktı.
adamın biri trafikte önündeki araca sinirlenip mors alfabesi ile o...ç... şeklinde selektör yakıyor.
Öndeki aracın sahibi kaptan çıkınca olanlar oluyor.
çıkan kavgada 4 kişi yaralanmış.
çocuk 4 yaşında ya var ya yok.
dişi ağrıyor ama çektirmeye niyeti yok gibi.
babasıyla pazarlık yapıyor.
buradan çıkınca bana pasta alacak mısın ?
anestezi yapılmış dışarı yollanmış, babası çekim için iknaya çalışıyor.
bir iki tur attı, oyun odasında biraz oyalandı, biraz gevezelik etti, döndü dolaştı ilk muayene odasına döndü.
Tabi anesteziyi yemiş, ağrısı falan da geçmiş ya keyfi yerinde.
röntgen çekimini inceleyen hekim ablasına döndü, ellerini arkadan bağladı ve dedi ki:
Sen bana ne dediydin ?
Kız, çocuğa eğildi, baktı ve gülerek:
Ne dediydim ?
durum hakkında yine teyit aldı ama ikna olamadı.
gözümün önünde bir kız bir de erkek çocuk işlemleri yapılamadan eve döndü.
aklıma bizim zamanlar geldi.
ip takılıp ya da elle süt dişi çekilen zamanlar.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |