 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
TV yi kurduk,ben dijital çağa hala ayak uyduramadığımdan bu konularda hemen kankaya başvururum, ayarladı ne varsa hayır yani ben de bir takım şeyler yaptım neden olmadı, mail adresini ben tanımlarken neden olmadı da o yapınca oldu,işte ben böyle böyle soğudum dijital çağdan.
En azından mısır patlatabiliyorum açtık filmi izledik,siftah bizden gerisi gelir artık.
Haa bunun için işten izin aldım ama acil bir işim var diye ,bana göre acildi söylemedim tabi gerçeği.
Yağmur ve serin havalar başladı ve yavaş yavaş balkon sezonunu kapatmak beni bir miktar üzsede bol bol film izlemek iyi olacak en azından.
köyde olan annemin hasta olduğunu haber vermişlerdi.
biz o zaman çocuktuk, talebeydik.
hemen köye gitmeye karar verdik.
geceleyin, sabaha karşı yola çıktık.
o zaman lambamız yoktu.
içi yakıt dolu bir şişe aldık yanımıza, ağzında fitili de vardı.
karanlık ormandan geçerken yolu görmek için yakarız diye düşündük.
yaya olarak ilerliyoruz.
köyün camisinin oraya kadar geldik.
orası biraz daha aydınlıktı, fazla ağaçlık yoktu.
caminin önünde bir de küçük mezarlık var.
köyün mezarlığı...
mezarlıkta o saatte dolaşan bir şey gördüm.
beyaz, kelebek gibi iki yanında kanatları olan bir şey ama insan boylarında..
yerinde sabit durmuyordu sürekli geziyordu.
abim de aynı şeyi görmüş ama bana söylememiş.
burayı biraz hızlı geçmemiz lazım dedi bana.
o zamanlar küçüğüm, yedi sekiz yaşında varım.
sen de o kanatlı şeyi mi gördün ? diye sordum.
bir yandan da orayı hızlı hızlı geçtiğimiz halde arkama bakıyorum.
gezinen o şey her ne ise acaba peşimize takıldı mı diye.
evet gördüm ama dedi sen korkma diye söylemedim.
bir şeyler açıklamış.
şimdi burada açıklamak istemiyorum.
kendince bir yorum yapmış.
ne olduğu hakkında.
aradan uzun yıllar geçti hala unutmadım diye anlatıyor.
Not: Tabi ben sadece olayı aktaran kişiyim.
o zaman dört yaşında ya var ya yokmuş.
dede , demiş,
sen evin yolunu bilmiyorsun ben seni eve götürürüm.
onu peşine takmış, yürümüş yürümüş bir kebapçının önünde durmuş.
sonra içeri girmiş tabi garsonlar hemen tanımışlar.
oooo hanımefendi hoş geldiniz deyip sandalyesini çekmişler.
bu da oturmuş.
dede sen de gel otur ne yersin ne içersin ? diye sormuş.
dede şaşkın bakakalmış, sen ne sipariş verdiysen ben de aynısını alayım demiş.
yemişler içmişler.
efendim o gün lahmacun ve ayranı tercih etmişler.
tamam, demiş, şimdi eve gidebiliriz.
işte böyle insanlar ondan sonra işi büyütüp gastronomi turizmini coşturuyorlar.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |