 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
küçük bir dükkana girdim ve farklı hiçbir şey yapmadan temel, zorunlu ihtiyaçlarımdan birini almak istedim.
o sırada hava normaldi.
etrafta sıra dışı bir durum yoktu.
üzerimde tuhaf bir nesne, görünümümde ortamla uyumsuz bir aşırılık da yoktu.
her şey çok sıradandı kısacası.
satıcı bana döndü ve:
"insanlar çok şükürsüz çok!" diye konuşmasına başladı.
tabi devamı da geldi.
Kafamdan bir sürü analiz ve veri geçti, Thomas Hobbes'u bir daha andım ama hepsi bu; bütün bunları tek bir kelimeye indirgeyemedim doğal olarak.
bu durumla ilgili birkaç tahminim var.
a) İnsanlar birbirlerinin maddi durumlarıyla ilgili sabahtan akşama kadar çeşitli tahminlerde bulunuyor, sadece bununla yatıp bununla kalkıyorlar. Buldukları ilk fırsatta da tanımadıkları insanlarla bunu konuşuyorlar.
b) İnsanlar birbirlerinin aylık kazançlarıyla ilgili sabahtan akşama kadar çeşitli tahminlerde bulunuyor; tüketim alışkanlıklarına odaklanıyor ve sonuç olarak insanların şükürsüz oldukları kanaatine varıyorlar.
c) Çok mülayim bir tipim var ve herkes her şeyi dinlemeye hazır olduğumu düşünüyor.
d) Sabah akşam içimden okuduklarıma rağmen farklı bir mahlukat olduğumu düşünüp egzorsist girişimlerde bulunuyorlar.
e) peş peşe esnaftan lüks tüketim yapıyormuşum gibi diskur dinliyor olabilirim ama abartmamalıyım ve olayı kişiselleştirmemeliyim.
f) böyle bir şey yok ki !
Başarısının sevinciyle gidip ona değişim fişiyle birlikte hoşuna gideceğini düşündüğüm şeyler almıştım.
altını çizdim. defalarca değiştirme şansı olduğunu tekrar ettim.
sinir krizi geçirdi.
neden onun ihtiyaçlarına saygı duymuyormuşum, neden istemediği halde bilgisi dışında şeyler alıyormuşum, neden onun tercihleri hep böyle karambole geliyormuş gibi şeyler.
bağırdı çağırdı.
bir sürü saydı ağladı.
sesimi çıkarmadım.
şapkalarımı çıkardım.
Kırmızı şapkam: hep böyle yapıyorlar. nankörler. fedakarlığımın farkında değiller. sevgimi suistimal ediyorlar. Bak yine tansiyonum çıkmaya başladı.
beyaz şapkam : sakin olmalıyım. niye böyle oldu araştırma yapmalıyım. zamanlama, koşullar, o anki ruh hali vs. her şey etkili olabilir. biraz daha araştırayım.
sarı şapkam : iyi iyi. Demek ki ne istediğini biliyor. iradesini sağlam bir şekilde ortaya koyuyor. tuttuğunu koparacak. hayatı boyunca hiç kimseye taviz vermeyecek.
yeşil şapkam : Yeni bir yöntem geliştirmem lazım. Bir fon oluşturabilirim. Orada biriken parayı doğrudan hediye gibi teslim edip özgür iradelerinin gelişmesine yardımcı olabilirim.
siyah şapkam : Sanırım ölünceye kadar kim olursa olsun, isterse en sevdiğim insanlar olsun psikolojik baskılara maruz kalacağım ve sürekli manipüle edilmeye açık hale geleceğim. kimseyi memnun edemediğim gibi kendim de mutsuz bir hayat süreceğim.
Mavi şapkam : Konuyu daha objektif düşünecek olursam her iki taraf olarak haklı ve haksız taraflarımız var. En kısa sürede her iki tarafı da memnun edecek adil, tutarlı, mantıklı, sevgi dolu bir süreç geliştirmek bizim elimizde. Bunu da ancak oturup karşılıklı detaylı konuşarak, neler hissettiğimizi birbirimize samimi bir şekilde anlatarak başarabiliriz. Bunu yapabiliriz çünkü birbirimizi seviyoruz.
altı şapkalı düşünme tekniği.
işe yaramayacak bir öneri.
bence şapka takmayanları da (yani çözüm sevmeyenleri de) düşünmek lazım
kanalizasyonda sorun varmış.
gün boyunca tuvalet ve lavaboları kullanmak yasak.
aklıma sivas belediyesini eleştiren sanayi sitesi sakini geldi.
lavabo lavabo nerde lavabo nerde, ne diyecem ?
git belediyenin önüne mi yap diyecem ?
Bir beyin fırtınası yaptılar.
akraba misafirliği, cami tuvaleti, pastaneye gidiş, balkon giderleri...
pastanede karar kıldılar.
iş sağlığı ve güvenliği prosedürleri gereği işyerinde yıllık fenni muayenemizi olduk.
kanımızı aldılar,
idrarımızı da aldılar.
ekg, göz, kulak...
hafif kusurla geçtiğimi düşünüyorum, sonuçlar günler sonra gelir.
aldığım kulis bilgisine göre kulağım tiz sesleri algılamakta zayıflamaya başlamış.
olsun be, ben de artık rock, pop müzik yerine en çok sevdiğim türk sanat müziğini dinlerim.(belki bununla alakası da yoktur.) orada da yaprak sayar ve umut akyürek gibi tiz sesleri(belki de sesleri tiz değil ama nedense bana öyle ifade etmek uygun geldi.) kuvvetli muhterem sanatçılar kulağımdaki hafif kusuru bana hissettirmezler.
acaba bende ağır kusur bulurlarsa nörecekler merak ediyorum. beni hurdaya ayırırlar.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |