Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Blue bellsBu üye YazarBu üyenin profil sayfasına git |
|
|||||||
|
insanın yeşile olan tutkusu.nerede bir yeşiklik görsek evet oraya yayılma hissi ile yanıp tutuşuyoruz.çimler üzerine oturup ayaklarımızı uzatmak ya da uzanıp gökyüzünü seyretmek...bizim açımızdan hiçbir sorun yok.çimlere olan tutkumuz malum çim bize tutkun mu?hiç sanmıyorum. insanların yayıldığı yeri malesef bulduğu gibi bırakmama huyu var.oraya bir yaşanmışlık havası katacaklar.çimler de bundan nasibini illaki alacak.ya çekirdek kabuğu ya sigara izmariti... hele bir de piknik havalarıysa çeri çöpü siz düşünün.
sevmediğim davranış biçimi.biri beni geçiştiriyorsa bir daha o kapıyı hiç çalmam.olaki o, benim kapımı çalarsa asla geri çevirmem, geçiştirmem.ilgiyle, dikkatle dinlerim.yaptığı hatayı anlayıp utansın isterim.anlar mı, bilinmez ancak ben bu şekilde huzur bulurum.
bedenin doğal dinlenme hali.düzenli ve yeterince uyumanın hem çocuklar hem de yetişkinler açısından önemi büyüktür. çocukların sağlıklı büyüyüp gelişmesi için uykunun ne denli önemli olduğunu hepimiz biliriz.ninnilerimiz bile bu bilgiye paraleldir."uysunda,büyüsün ninni"deriz. biz de uyku düzenimize dikkat etmeliyiz. çünkü vücut,uyku sırasında bakıma girer. yetersiz bir uyku, bu bakımın yarıda kalmasına sebep olur.bunu, arabamızın düzenli bakıma girmesine benzetebiliriz. düzenli bakım aracın ömrünü uzatırken, bakımı yaptırılmamış araç yolda bırakır. yolda kalmak istemiyorsak,düzenli uyuyacağız. bunları yazıyorum yazmasına da kendim uyguluyor muyum, hayır.saat kaç olmuş görüyorsunuz.siz yine de imamın dediğini yapın,yaptığını yapmayın.
kaybetme korkusu olan insanın eylemsizliği. içinde kopan fırtınayı dindirebilmek için korkmadan konuşmak gerek.içimizden bağırarak söylediklerimizi bir dile dökebilsek, fırtına dinecek. kırılanlar,dökülenler belirlenip, yola kaldığımız yerden daha emin adımlarla devam edilecek.ama biz genellikle bu kaybetme korkusu ile susup,sanki bir labirent içinde gibi bağıra bağıra çıkış yolunu arar dururuz.ne sesimizi duyan olur ne de çıkışı bulan.
bu konudaki düşüncemi "dışarı çıkarken karısından izin alan erkek" konusuna yazmıştım ama yine yazayım.bizler çocuk değiliz izin isteyelim,eşimizde bizim ebeveynimiz değil izin versin.illaki bilgilendireceğiz ama izin babında değil, dediğim konu.
1. | CAF CAF. |
Takip edilen yazar yok. |
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |