Türkiye'nin memur portalı

hiç yoktan zamansız,anlamsız,gereksiz,

yardırganacak davranış sergileme.

"gece gece icat çıkarma graham bell"cem yılmaz sözlerini hatırlatan başlık.

ansızın gönüle düşen çınar tohumudur.

orada hızla gelişir ve büyür...

bunaldığında geniş gölgesinde huzur bulur,belin büküldüğünde koca gövdesine sırtını yaslarsın.düşeceğin sırada başka kimse tutmasa da o uzun dallarıyla seni sımsıkı tutar,ayaklarının dibindeki çoşkun ırmaklara kapılıp gitmez,sonsuz okyanuslara karışmazsın.öyle güçlüdür ki onunla güç bulur,kaygılanmazsın.

dayanıklıdır,esen ilk rüzgarda eğilip bükülmez.dimdik durur karşında.şaşırırsın, nasıl oldu da kala kaldı ayakta.

bazen derdini anlatırsın.usul usul dinler seni.hiçbir rüzgar,fırtına alamaz ondan sesini.

esen yelde sana şarkılar söyler,

yapraklarıyla hışır hışır...dinginleştirir

musikişinas.bazen dalında bir salıncak

alır götürür bulutlara.kahkahalarınız,kuş sesleri raks eder,engin semalarda.

bazen hazan olur.sararır yaprakları,

uçuşur.bu kez de sen koşar sarmalarsın.

"illa bahar gelecek"diye fısıldarsın.

belki görmezsin uzun yıllar ama kavuştuğunda aynı yerde beklemektedir, kucak açmış uzun dallarıyla.aynı gölgeyi,aynı desteği,aynı melodiyi bulursun hiç ayrılmamışcasına.

bazen baba,ana,kardeş,arkadaş,yoldaş...

olur sana.

dost,koca bir çınardır hayatında.

eskiden ülkemizin bazı yörelerinde de uygulanmış bir şişmanlatma programı.

bazı yörelerde,evlilik çağına gelene kadar kızlarımıza çok yemek yedirirlermiş.

şişmanlasın da sağlıklı,güçlü,kuvvetli olsun;tarla tapan işlerini yapabilsin.

yoksa evde kalır kimse almaz korkusu olurmuş.zaten zayıf kız almazlarmış.

"güçsüz, işe yaramaz bu" derlermiş.bir de kızın ailesine,kızın kilosu kadar altın verilirmiş.

böyle adetler kaldı mı bilmiyorum ama bildiğim bizde ki kilo, zenginlik güzellik sembolü değil de işte kızımızı yine mal gibi ne kadar altına satabilirim tarzındaymış...

takriben 2000 yılından itibaren dünyaya gelmiş bireylerin oluşturduğu kuşağa verilen isim.

teknolojinin hakim olduğu bir çağda doğmuş olmaları sebebiyle teknolojiyle iç içe yaşarlar.bu sebeple bu jenerasyona "internet kuşağı" da denilir.

3 ile 5 yaş arası çocukların misafirliğe gittikleri evlerde görüp oynadıkları oyuncağı, eve gidecekleri sırada elinden bırakmayıp, ebeveynlerinin "ver hadi artık elindekini kardeşe"sözünü duyduktan sonra, ağlak bir yüz ifadesi takınarak söylediği söz.

"benimo"(gülücük)