Türkiye'nin memur portalı

yüreğin daha ne kadar parçalanacak başkent dediğim haber.

hiç bir insan katlinin kabul edilmemesi gerektiğini ısrarla savunmak..

savundukça parçalanmak

yanıp kül olmak

yakıp yıkılmak

daha kaç zemheri ayazda vurulur taze bedenler

kaç "ama!" lar, kaç "beter olsunlar!", kaç "tam gaz yola devamlar!" ..

kaç yazar ki!

hiç...

panik yok! ölmeye devam..

dağlarına serili yeşil örtüsüyle, van gölü'ne en güzel bakışı atan yer.

lavaş ekmek, otlu peynir ve semaver çayınızı alıp bu yeşil örtünün üzerinde, göle yüzünüzü dönüp dünyanın en güzel kahvaltısını yapın. sonra yeşil örtüden mavi sulara bırakın kendinizi, gölün bütün tuzunu çekin ciğerlerinize. daha sonra iskelede ki bir tekneye atlayıp adaya doğru yola çıkın.

öyle tekneye binip adaya ayak basayım demeyin. adımınızı attığınız anda, sıvayın paçalarınızı ve ayaklarını sarkıtın gölün serin sularına yol boyunca. adaya varınca ayaklarınız sağlam bassın diye..

ah onlar ne kadar güzel tipitip'tir (bir sakız markasıydı sanırım) dediğim tipler (!)

kim demiş?

biz mi istemiyor muşuz?

kim belirlemiş?

neden?

niçin?..

gibi bir sürü soru kalıbını akla getiren bir durum.(dikkat tanım!)

en kuralsız olan da bile, kuralsızlık kuralının (!) olması elzemdir der ve susmam, susamam.. tekil kafalara çoğulluk kılıfının giydirilmesini kabul edemem arkadaş(!)

"yüreğimiz ses olurdu.." diye bir üsteki entry'i okuduktan sonra, devamını gayri ihtiyari mırıldandığım ve sanırım dilimi uyuşturdu hissine kapıldığım kelime..