Türkiye'nin memur portalı

son günlerde, nazlı çelik'in şov yapma ve reytingleri patlatma gayesi ile, hakkari'de insanların yıllarca didinip yaptıkları ev ve iş yerlerini, keyfi patlatmayla insanların kör gözlerine parmak sokan televizyon kanalı.

milletin vekillerini hiç bir şekilde bölgeye almayan zihniyetin, nedense bu zihniyetin şefkatli (!) kollarını göstermeye bu kanal soyundu iyi mi!..

hiç bir şey göründüğü gibi olmamakla beraber, her sakallıyı da dede bilmemek lazım.

savaş ise savaş! eyvallah

düzen ise düzen! peki

huzur ise huzur! e tamam

ama bir milleti onursuzlaştırmak da neyin nesi! kendi mahremlerine girip de, camlara, aynalara aşklarını itiraf etmek de neyin kafası (!)

mutfağındaki tabak çanağa dışkı bırakmak nasıl bir utanmazlık!..

daha sayamayacağım, midem elvermiyor çünkü...

neyse..

keyifler yerinde, rahatları bozmaya gerek yok! aksiyon filmi izlemeye devam!!!

bildiğiniz ve o kıyamadığınız o bembeyaz(!) duvarlarınız var ya, işte o duvarlarınıza, siyah, mor, kırmızı vs. envai çeşit renkleri cesurca sürme eylemidir.

çivi çakmaya kıyamadığınız o süslü, yağlı duvarlarınıza her tablodan asma eylemidir.

havalar ısınmaya başlayınca, camı çerçeveden çıkarmaya kadar varan (hırsız korkusunu yenip) devrimci eylemdir.

ama, yine de bazen iki beden büyük gelir bazı kitaplar. sindirme güçlüğü çekilir. içerisindeki baharatlar mideye oturabilir.

damak zevki olanlara sözüm yok.

her daldan meyve koparmasını bilenlere selamlar.

rakının "yar" olma sebebi.

o yüzden sattılar seni,

sonra tekrar var etmek için seni

meze yaptılar rakıya seni.

kimsesiz eser.

tekillerin çoğullarla kavgası daha çok. bir insanın yalnızlığına kafa tutması, akıl tutulması da desek kabalık etmiş olmayız inşallah.

bir muhabbet sarmalı, okuru kendi kendine nasıl konuşulur dersi vermekte ısrar eden ve kitap bittiğinde, aradan hatırı sayılır bir zaman geçtiğinde bile, kendi kendineliği sözlere döken bir okur haline de çevirdiği görülmüştür.

nasıl mı? işte böyle;

sorsan, dağlar aştım, denizler yuttum, derim

sorsan, ben ne günler gördüm geçirdim, derim.

hâlâ sormadıysan, hadi ne olur sor, derim.

ben sorsam; hayır o bendim, dersin,

hele geç öteye bakalım sıranı bekle, dersin,

ama olmaz, önce ben sordum, derim.

az biraz dinle de, çoktur benim derdim, derim.

bak dinle, neler söyler bu dillerim:

bir kuşun kanadına saklandı tüm gülüşlerim

sevinçlerim ,bir gecenin sabahında gerildi çarmıha, derim.

gün mü kovaladı günü, göç mü etti kuşlar

her kaybolduğumda söylenen şarkılar

bir de ıslık çalan rüzgarlar

bir bahar gecesi evet, bir bahar gecesi

üzerimde hayatın yorgun damgası

iki dudağının arasına sıkışıp kalmıştı koca yüreğim

kocaydı ya hani,

koskocaman hem de

ama;

bir şey oldu

evet bir şey

yeter artık sus, dersin

konuşacağım bu kez engel olamazsın, derim

nerede kalmıştık!

yüreğim , küçüldü, büzüldü, eridi..

duymadı bile kopan kıyametleri

boğazıma yerleşti bir toz bulutu

bir beni ıslatmadı yağmurları hüznümün,

yutkundum, kör bıçak gibi kesildi her yanım

acıyla inledim...

vurdum kendimi sessizliğe

bakındım durdum, her köşeye sinen sensizliğe

ara sıra selam gönderdim nefesinin değdiği şehirlere..

..

sonra bir şey daha oldu

güneş göz kırpmaya başladı gizlendiği yerden

sen gülümsüyordun gönlümün en güzel yerinden

karlı dağlara inat, papatyalar alkışa durdu seni

almak için yüreğindeki hüznü, kederi

bir ses oldum yeniden ben

ve haykırarak diyorum ki hoş geldin yine sen.

insan denen varlığın, iç sesinden ilham alarak, gözlem gücünün doruğa çıktığı zamanlarda, dışarıdaki gözleri devre dışı bırakma eylemidir.

kendisini hayat terazisinde ne kadar doğru tartıyor acaba?

doğrularını tartarken, parmak uçlarıyla ağırlık mı uyguluyor, yoksa öz eleştiri kavramını yerinde ve tam teşekküllü mü devreye sokuyor?

sözlü/yazılı, soyut/somut dokunuşlarla, yaptıklarının sorumluluğunu taşımanın olgunluğunda olabilmenin farkında mıdır acaba?

seyreyleyip mi geçiyor beyhude ömrü?

seyrederken, seyretmeye çalışırken; bir diğer yaşamlardan ne kadar ilham alıyor acaba?

cümleler yığınına dönüşen bir film şerididir aslında.

ne mutlu o'na ki; kendi filmini sansürsüz çekebilene..