Acı, sancı ile beslenen bir ezgi. Hislere dokunan, hissettiren. Gitmek, uzaklık, sonsuzluk, Derinlik ve hep daha fazla uzak. Off! diyesi geliyor insanın ta derinlere işleyen bu tınıyı dinlerken.
Her adımda yakınlık her adımda uzaklık. Duygular böylesine ters/düz edil(e)mez. Kim yanmadı, kim sancıdan geçmedi ki. İz mi?
İşte burada!
"mîna asîmanan" hem masmavi, hem dupduru, hem sonsuz, derin. Hem uzak, hem yorgun. Bazen tanışmak, bazen tanımak.
Sanırım en çok tanık olmak.
Acıya, dostluğa, aşka... kültüre, dile.