Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
mem ararat'ın güçlü yorumu ile, eti kemikten alan bir büyülü ezgi.(yürek yanar)
bir hasret sarmalına esir düşünce, kaçak bir tütün sarılır önce, sonra bir kaçak çay içilir ardından. bütün duygular kaçak olmaya başlamışken artık!.. yersiz, yurtsuz yüreklere, sızısı geçmeyen bir de selam gönderilir usul usul.
kim yanar, kim yakar..meçhul..
çözümü olmayan bilmem kaç bilinmeyenli denklem
susar
kanar
..ve yine yanar..
Acı, sancı ile beslenen bir ezgi. Hislere dokunan, hissettiren. Gitmek, uzaklık, sonsuzluk, Derinlik ve hep daha fazla uzak. Off! diyesi geliyor insanın ta derinlere işleyen bu tınıyı dinlerken.
Her adımda yakınlık her adımda uzaklık. Duygular böylesine ters/düz edil(e)mez. Kim yanmadı, kim sancıdan geçmedi ki. İz mi?
İşte burada!
"mîna asîmanan" hem masmavi, hem dupduru, hem sonsuz, derin. Hem uzak, hem yorgun. Bazen tanışmak, bazen tanımak.
Sanırım en çok tanık olmak.
Acıya, dostluğa, aşka... kültüre, dile.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |